Kadınların modaya aşık oldukları söylenir. Ben bu kadınları üçe ayırıyorum; doğuştan modaya tutulanlar, aşık olmak için çırpınanlar ve alınlarında yazmadığı halde kendilerine bile aşık numarası yapanlar.
Birinci tip kadınları kolayca anlamak için Alex'i hayal edin... Çünkü aşkın kadıncası modaysa, erkekçesi futbol!
Vitrinleri de rakip kale yaptık mı, tamamdır artık, sahaya çıkmaya hazırız.
Yalnız öyle bütün mağazayı indirmekle olmaz; vitrine bakınca doksana takmayı bileceksin, en güzel parça ayağına geldi mi de, giyip o şutu çekeceksin.
Tabii kolay kolay da Alex olunmuyor, pardon!
İndirimi duyup kaleye koştuğun takım arkadaşın senden pas istediğinde, onu kırmayıp tezahüratları bu kez de onun duymasına izin vereceksin.

HERKES 'ALEX' OLAMAZ
Gelelim çırpınanlara; bilin ki ikinci tip kadınlar eşittir ikinci lig futbolcular!
"Bir Alex değil"dirler ama onu taklit etmeye bayılır, o ne alırsa gider aynısından alır, sonra da kendilerini birinci lige çıkmış gibi hissederler.
Çoğu aslını yaşatır, bazılarıysa benzerlik kontenjanını doldurmaktan gördüğü kırmızı kartla oyun dışı kalır.
Şimdi dikkat, çünkü sıra üçüncü tip olan türünün en tehlikelisinde...
Bu tip kadınların bazı paralı futbol kulübü başkanlarından pek farkı yoktur. Çoğu modadan falan anlamaz, eee amaçları da zaten anlamak değil, tribüne oynamak...
Bu yüzden mağazaya üstüne yakışanı aramaya değil, etiketin bol sıfırlısını satın almaya giderler. Fransız severler, İtalyan severler, ah bir de yanlarında o 'Doğrucu Samet'leri yok mu, ne giyseler onlardan onay ister, egolarını şişirtirler.
E tabii şimdi herkes Alex olmayı seçer ama sektör Samet'çilerle döner.
İşte sözün bittiği yer, Milano'dan sevgiler...