Bodrum kimileri için Türkbükü demek, kimileri için merkez...
Kimileri de Torba'ya, Yalıkavak'a, Gümbet'e, Bitez'e girer, çıkmaz. Benim içinse Bodrum eşittir Gümüşlük. Daha güzeli yok, Gümüşlük kalbimde tek.
Sunucu Murat Başoğlu ve ailesini gördüm. Ne yalan söyleyeyim, her gören gibi gözümü Murat Başoğlu'ndan alamadım. Ne vücut yapmış ama!
Bir yıl boyunca spor yapmış, diyet yapmış. Helal olsun! Azmin sonu zaferdir. Murat'ı kıskanacağımıza örnek alsak keşke.

"SAKLAN BURADA"
Bodrum'u sevmemek mümkün mü? İlle de bulursun kendine göre bir köşe. Tüm numarası havasında Bodrum'un. Öyle güzel ki... Gecesi başka, gündüzü başka. "Kaç bana" diyor, "Saklan burada".
Arkadaşlar, muhabbet, deniz, güneş, ay, incecik elbiseler, fonda en sevilen şarkılar, ayaklara vuran dalgalar... Hepsi şahane. Mutluluğun formülü gibi adeta. Ancak hep bir şey eksik. Aşk.
İnsan aşık olmak istiyor Bodrum'da. Ayağı yerden kesilsin istiyor.
Kızlara göre adam yok, adamlara göre kız...
Lütfen saçmalamaz mısınız; bakın çevrenize, açın gözlerinizi, düşürün beklentinizi, çıkarın aklınızdan kuruntuları...
Dalgadan korkuyormuşum meğer.
Denizde sürat yapmaktan ödüm patlıyormuş. "Dalganın üstüne gideceksin" dedi arkadaşım, "Korkunu yenmelisin"...
Yenmeyi denedim, dalgayla gitmeyi denedim. Hâlâ korkuyorum ama bir dahaki sefere yine deneyebilirim.
Bir arkadaşımın annesiyle babasını gördüm gündüz vakti.
Çardak altında kahve içiyorlardı.
Seslendiler bana. Daha önce tanışmamıştım onlarla. Anne, çantasından bir yazımı çıkarttı. Okumuş, etkilenmiş, kesmiş, çantasına koymuş.
Başladım ağlamaya...
"Neden?" diye sorarsanız; mutluluktan, değer verildiğini hissettiğimden, tanımadığım birinin çantasında taşınıyor olmaktan. Birilerine derdimi anlatabildiğimin farkına varmaktan...