Vay anasını sayın seyirciler! Keşke tutabilsek zamanı. Keşke o en kıymetli anları uzun uzun yaşayabilsek. Hafızamıza kaydedip tekrar tekrar yaşayabilsek. Keşke arada bir de olsa, akmasa zaman bu kadar hızlı. Diyelim, keşke Müslüm Gürses sahnedeyken bize kıyak geçse. O "Kal gittiğin yerde mutlu ol ya da gel kalbimde tahta sahip ol. Senin gülen yüzüne kurban bu serseri kalbim. Ama karar ver tutamıyorum zamanı" derken tutsak zamanı. Hiç bitmese. Sonra o Teoman'ın müthiş şarkısı 'Paramparça'yı söylerken tutabilsek zamanı. Ya da 'Senin için herkes kötü söylüyor, söylemesi kolay gel de bana sor" derken, içimize işlerken... Olmuyor işte her güzel şey bitiyor, zaman tutulmuyor. Doya doya yaşayabildiysen o anı, yanına kâr kalıyor. Çarşamba gecesi Müslüm Gürses, Al Jamal'e gelen şanslı kişilere unutulmaz bir gece yaşattı. O ne performanstı...İyi ki varsın be Baba! Haftaya yine Al Jamal'deyiz...