Bu yaz Bodrum'un kalabalıklığı kadar yalnızlığının da konuşulması gerek. Trafik var ama mekanlar boş. Tekneler koyları sezonluk kapatmış durumda ama plajlar boş. Bir izdiham var, bir çok sakin... Bodrum'un ruh hali bipolar gibi, mani, panik bozukluk da olabilir. Sahi siz şahit olduğunuz Bodrum'un psikolojisini nasıl tanımlarsınız?
Hem çok eğlenceli hem de çok dingin, bir çok mutlu. bir tükenmişlik sendromunda. Yolu bozuk, çöpleri olay, inşaat yasaklarına uyan yok, muazzam bir doğa harikasının karanlık tarafları bitmiyor, bitmiyor. Belki de toplumsal depresyon tatile çıktı ve gelen insanların psikolojisi Bodrum'a yansıyor. İnsanlar da farksız değil çünkü birçok kalabalığın içinde herkes bir o kadar da kendiyle baş başa, kalabalıklar içinde tek başına anksiyete geçiriyor.
FOMO VE OTOFOBİ
2023 yazı; fomo sendromuyla otofobi arasında geçip gidiyor. Gelişmeleri kaçırma korkusu olan fomo, bir nevi var olma çabasının başka hali... Diğer yanda otofobi var, bu da yalnız kalma korkusu.
Size bu durumla ilgili bir hikaye anlatacağım kendi başıma gelen... Bodrum'da birçok ünlü otelde buggylere binip plaja iniyorsunuz. Geçtiğimiz günlerde ben de Türkbükü'nde her hafta etkinlikleriyle en çok konuşulan bir otelde tek başıma buggy beklerken, "Ben de sizinle gelebilir miyim?" diyen bir kız sesiyle tanıştım. Yine ilginç bir hikayenin beni beklediğine kesin gözüyle bakarak buggy'e bindik, plaja iniyoruz. Plaja girdik, ben usulca "İyi yazlar" diyerek arkadaşlarımın yanına doğru ilerledim, bir baktım kız hala beni takip ediyor, neyse o da geldi, yanımızdaki şezlonga tek başına oturdu.
Sanıyorum arkadaşı tarafından ekildi diye düşündüm, sonra dayanamayıp "Neden benimle geldiniz?" diye soruyorum. "Terapistim böyle yapmamı söyledi" diyor. Ne yani terapistin "Git Funda'yı bul onun bindiği buggy'ye bin, onunla plaja git, sonra yanına uzan güneş yağını sür" mü dedi, ne tür bir terapi şekli bu? Terapistin kim, benim sapığım olabilir mi acaba diye düşünüyorum. İşler karmakarışık bir hal alıyor farkındayım. Şaşkınlığıma karşı "Ben otofobiğim, terapistim Bodrum'daki en popüler plaja yalnız gitmemi, bir nevi psikolojimi düzenlemek için bunu test etmemi, korkumun üzerine gitmemi önerdi. Ben de anksiyetem gelince sizin yanınızda kendimi iyi hissettim" dedi. Ben güvenli alan mıyım, bu psikolojik testin neden bir parçasıyım? Neden ben? Geçmiş olsun tam olarak nedir bu otofobi diye sorduğumda anlatmaya başladı... Kalabalıklar içinde kalınan yalnızlık, hiçlik duygusu konuları gün batımına kadar bitmek bilmedi.
"Otofobi çok var Bodrum'da bu arada" dedi, sanki kızamıktan söz eder gibi. Bir an düşününce ben onun psikolojik test olarak yaptığını haftanın birçok günü keyif olarak yapıyorum. Yalnızlık, insanın kendiyle baş başa kaliteli vakit geçirmesi, o kadar değerli bir şey ki.
Özetle değişik bir 2023 yaz deneyimiydi benim için... Günümüzün sinsi düşmanı otofobiyle lütfen tanışın, benim gibi karşılaşınca şaşırmayın. Eğer otofobikseniz de unutmayın, sizinle aynı yolculuğu paylaşan birçok insan var. Yalnızlığa meydan okuyun, gösterin cesaretinizi en popüler mekana tek başınıza gidin. Buyurun size bu yazın sosyal deneyi. Ben sizi yalnız bırakmayacağım, yanınızda olacağım söz. Son olarak psikoloji dünyası Bodrum ve Çeşme'nin ruh halini açıklayıp bizi aydınlatırlarsa çok mutlu oluruz.
DENİZ KAPLUMBAĞALARINA ÖZEL SANAL SERGİ
Deniz kaplumbağaları, deniz ve kıyı ekosistemlerinin sağlığı açısından vazgeçilmez ve tamamlayıcı bir role sahip ama tehdit altındalar. Her yaz bir şekilde haberlere konu oluyorlar ancak bu türün tehlike altında olduğuna dikkat çekenler oluyor ama bir süre konuşulup konu normal seyrine dönüyor. Ne mutlu ki seramik sanatçısı, ressam Tuğba Küçükbahar'ın 'Deniz&Su Kaplumbağaları' isimli koleksiyonundan oluşan bir seçkiyi dijital alana taşıdığını öğrendim. Sanatçı "Deniz kaplumbağalarını korumak için aksiyon alınması ve türe yönelik tehditler hakkında sanat yoluyla farkındalık yaratmak istiyorum" diyor. Dilerim bu güzel proje başkalarına da örnek olur, farkındalık da giderek artar.
