Bugün bayram. Zeliha ile Güneş'in çocuk gözleri bugün de uyanacak hayata... Annesi, dayıları, amcaları, babaannesi daha bir sarılacak onlara. Yokluğu hissettirmemek için. Zeliha ile Güneş, anlam veremedikleri kalabalıkta ve kulak tırmalayan ağıtların arasında daha bir sokulacaklar annelerine... Ne olduğunu hiç anlayamayacaklar... Gözleri irileşecek, kara kara bakacaklar... O fotoğraflardaki gibi... Bugün bayram... Türkiye yetimlerine sahip çıkmış. Zeliha ile Güneş'in yırtık çorapları olmayacak artık. Yardım yağıyormuş Türkiye'nin dört bir yanından... Bir baba kokusu gönderebilir miyiz peki o güzel, zeytin gözlü kızlara... Yarınlara kalır mı o koku; her bayram kucaklaşmak için... Bir babanın kokusunu hiç bilmeden nasıl büyür çocuklar? Büyürler mi? Şair ne güzel söylemiş: Sizin hiç babanız öldü mü? Benim bir kere öldü, kör oldum. Gabar'da evlatları şehit düşen bütün ailelere Allah'tan sabır diliyorum.