Fotoğraf, bu yılki Eurovision'da birinci olan İsviçreli şarkıcı Nemo'nun final performansından.
İlk bakışta kadın mı erkek mi olduğunu anlayamıyorsunuz. Tam bir cinsiyetsiz. Ayağında külotlu çorap, üzerinde etek ve ethol... Ne yazık ki bizde de son zamanlarda etek giyip sahneye fırlayan delikanlılar (!) türedi.
Küreselci üst akıl, insanları insan yapan her şeyi yok edip, onları kimliksiz, kişiliksiz, cinsiyetsiz, dinsiz, milliyetsiz ve hepsinden önemlisi "akılsız" bir sürüye dönüştürmeye çalışıyor. Böylece dünyayı koca bir "bilinçsizler ordusuna" çevirip tek elden kolayca yönetmeyi hedefliyorlar.
Unutmayın, askeriyede kuraldır. Eğitim alaylarına gelen herkesi, kimliğini dışarıda bırakmaya ve sadece bir askeri birliğin üyesi yapmaya çalışırlar. Bunun da en kestirme yolu onlara tek tip üniforma giydirmektir. Böylece disiplini içselleştirme ve emre koşulsuz itaat etme refleksi kazanırlar. Üst akıl bu kez de zehirli şırıngasını saplamak için uluslararası bir şarkı yarışmasını seçmiş.
Vatan savunması için askeri üniforma giymeye sonuna kadar evet. Ama dünyayı yönetmeye hevesli baronların biçtiği yukarıdaki üniformaya ebediyen hayır!
Milyoner nasıl ağlattı?
Pazar gecesi Aylin ağladı, Kenan ağladı, hepimiz ağladık...
29 yaşındaki yarışmacı Aylin Karakuş'un sol bacağı protezdi. Yarışmaya da daha rahat edeceği teknoloji harikası mikro işlemcili protez bacak almak için katılmıştı.
Bacağını nasıl kaybettiğini anlatırken adeta zaman durdu. Misafirliğe gittiği Antakya'da depreme yakalanmıştı. Enkazda 15 saat boyunca sol bacağından asılı olarak beklemiş, 99 kişinin hayatını kaybettiği binadan babasıyla birlikte sağ olarak kurtulan 4 kişi arasında yer almış, ancak sol bacağıyla beraber annesi ve ağabeyini yitirmişti.
Aylin "Sol bacağıma çok şey borçluyum. Onun sayesinde hayatta kaldım ama artık ağlamak değil, gülmek istiyorum" dese de gözyaşlarına boğuldu. Bir sonraki soruya geçmek için kendini çok zorlayan ama başaramayan sunucu Kenan İmirzalıoğlu da gözyaşlarına hakim olamadı. İmirzalıoğlu yerinden kalkıp Aylin'e sarılarak hepimiz adına onu teselli ederken ortaya son derece dramatik bir sahne çıktı. Aylin ise yarışmada umduğunu bulamamasına rağmen gönüllerin şampiyonu oldu.
Büyük bir azim örneği göstererek felaketin ardından protez bacağıyla Gazi Üniversitesi'ndeki öğrenimine devam eden Aylin'in bu örnek iradesini ödüllendirmek için eminim ki bu ülkenin hayırsever insanları hemen harekete geçecektir.
Batmasın mı bu dünya?
Bir Filistinli çocuğun videosu düştü... Cep telefonuma değil, tam ciğerimin ortasına...
Bir ay önceki bombardımanda iki ayağını birden kaybetmişti. Ağlıyordu... "Neden üzgünsün?" diye sordu röportajı yapan kişi... "Çünkü yürüyemiyorum. Kardeşim ise sokağa çıkıp onunla oynamamı istiyor. Yapamıyorum, işte ona ağlıyorum" diye cevapladı. Yani kötürüm kalmasına değil, kardeşinin sokakta arkadaşsız kalmasına ağlıyormuş... Şu gönlün yüceliğine bakar mısınız?
Çocuğun saçları, soru soran kişinin dikkatini çekti. "Neden saçlarını kazıttın?" diye soruyor. Çocuğun yüzüne bir başka hüzün çöküyor: "Kanser tedavisi gördüğü için saçlarını kaybeden çocuklara destek olmak için kazıttım." Röportajcı "Allah'tan ne diliyorsun?" diyor, bizimkinin aklına yine kendisi gelmiyor: "Tüm kanser hastalarına şifa versin..."
O küçücük yürekteki şu serdengeçtiliğin, şu tevekkülün, metanetin, imanın sözle ifadesi var mı?
Bu vahşi saldırı, şu Gazzeli çocuğun sözlerinden sonra da sürerse, zaten yansın, yıkılsın dünya...
Gaf kürsüsü
Milyoner'de hayatı boyunca Rus edebiyatı okuyan Ukrayna asıllı yarışmacı Ova Kuş, "Hangisi Dostoyevski'ye ait bir eser değildir?" sorusunda Babalar ve Oğullar yerine "İnsancıklar" deyince ikinci barajı geçemedi.
Zap'tiye
Hem "Ben başkan olduğum sürece Fenerbahçe'yi şampiyon yapmazlar" diyeceksin, hem yeniden başkanlığa aday olacaksın. Bu takımın başka rakibe ihtiyacı var mı?
Ne demiş?
"Çok aşık olup radikal bir estetik ameliyatı olabilirim." (Yeşim Salkım'ın Kral Müzik'teki röportajından)