Yok, bu sefer atv'nin şahane dizisinden bahsetmeyeceğim. Onu sonraya bıraktım. "Gençliğim eyvah" dediğim, günümüz gençliğinin alarm veren durumu...
Türkiye günlerdir şımarık bir gencin anneannesine yaptığı eşek şakasını konuşuyor. Genç, anneannesinin yüzünü çekim yaptığı telefona yaklaştırmış, "Bak şimdi sana dünyanın en tatlı anneannesini göstereceğim" diyerek, kafasında yumurta kırmıştı. Zavallı kadın, saçlarından yanaklarına süzülen yumurtalar eşliğinde öylece kala kalmış, sesini çıkarmamış, bu büyük densizliği olağanüstü bir olgunluk ve tevekkülle karşılamıştı. Bu görüntünün sosyal medyada paylaşılmasının ardından o genç, eleştiri oklarının hedefi oldu. İnsanlar onu kınadı, hatta abartıp dövmekle, öldürmekle tehdit ettiler. Bunun üzerine ertesi gün anneanne habercilere açıklama yaptı. Torununa zarar gelmemesi için "Alt tarafı bir şaka, ne olur abartmayın, ölümle filan tehdit etmeyin" diye yalvardı.
İki nesil arasındaki fark, aslında nereden nereye geldiğimizin açık bir göstergesi... Bir yanda torununu her şeye rağmen koruyup kollayan bir anneanne, öte yanda 'tık' alacağım diye anneannesini dünya aleme rezil etmeye kalkan hayta bir torun.
Geçenlerde de bir kız, kendine intihar etmiş süsü verip, odaya giren annesini gizlice videoya alarak bunu sosyal medyada paylaşmıştı. Aklı çıkan annenin o görüntüleri de vicdanları yaralamıştı.
Bir 'tık' uğruna Ya Rab, ne güneşler batıyor...
Şimdi söyleyin bana, "Gençliğim eyvah" demekte haklı mıyım, haksız mı?

Ligin asaleti de adaleti de kaçtı
Süper Lig'in keyifsizliğiyle ilgili bu kim bilir kaçıncı yazım... Ama hem spor yazarı, hem de iyi bir futbol seyircisi olarak en güzel oyuncağı elinden alınmış bir çocuk gibi hissediyorum kendimi.
Önce yeni oyun anlayışı futboldan soğuttu beni. Topa sahip olma ve kontrollü oyun üzerine kurulu sıkıcı futbol, heyecanımı kaçırdı. Artık her takımın aynı futbolu oynadığına şahit oluyorum. Sonra VAR uygulaması çıktı. Gol oluyor, bekliyoruz. Ofsayt bayrağı kalkıyor, bekliyoruz. Penaltı pozisyonunda atış kararı verilmesi için 5 dakika ekrana ya da tribündeysek hakemin suratına bakmak zorunda kalıyoruz. Kesik, kesik, 'prostatlı' bir futbola mahkum olduk. Oysa futbol bir hatalar oyunu. Buna hakemler de dahil. Adalet için futbolun akıcılığından, heyecanından, dinamizminden vazgeçmek de neyin nesi?
Futbola adalet geldi" diyenlere ise çok gülüyorum. Şimdi lige bir bakın: Son 8 hafta seyircisiz oynanıyor. Yani ligin ilk yarısında önemli rakiplerini evinde ağırlayan takımlara piyangodan büyük ikramiye çıktı. Çünkü rövanşı rakip sahada seyircisiz oynayacaklar. Bu mu adalet? Sözümün arkasındayım: Bu ligin artık asaleti de adaleti de kalmadı...

Muhteşem ikili
Şu dizi kuraklığında atv'nin pazartesi gecesi yayınladığı aile komedisi Gençliğim Eyvah izleyiciye çölde vaha gibi geldi. Bu diziyi kaçırmamanız gerektiğini, beni en çok güldüren isimlerin bu dizide buluştuğunu, hasret kaldığımız mahalle dizilerine özlemimizin biteceğini söylemiştim. Yanılmamış olmaktan öyle mutlu oldum ki. Belli ki Gençliğim Eyvah bir yaz dizisi olarak kalmayacak, yeni sezonda pazartesi gecelerine önemli bir alternatif oluşturacak.
Diğerlerinin hakkını yemek istemem ama diziyi sevimli kılan faktörlerin başında Cengiz Bozkurt ve Levent Ülgen'in harika oyunculukları geliyor. Eşlerinden deli gibi korkan ama yıllar önce yedikleri bir 'haltın' ceremesini çekmek zorunda kalan iki arkadaşın halleri belli ki bu yazın neşe kaynağı olacak.

Gaf'let kürsüsü
HDP Milletvekili Hüda Kaya'nın Meclis'teki sözleri; bedenlerinin orada, beyinlerinin ise Kandil'de olduğunu kanıtlayacak cinstendi: "İsteseydik, dağa çıkar savaşırdık ama buradayız."

Zap'tiye
Şu her şeye soktuğumuz burnumuzu bir tek maskenin içine sokamıyoruz, işte ona yanarım...

Ne demiş?
Değerli meslektaşım Tansu Sarı not etmiş: Beyaz TV'deki Söylemezsem Olmaz'dan bir diyalog: Arto: "Burcu Esmersoy çok güzel bir kadın, neden mutlu olamıyor?" Seren Serengil: "Kalın sesi yüzünden."