Madem siyasetçi ile vatandaş ilişkilerine değindik, bir başka gözlemimi daha paylaşmak isterim.
Haber, seçim sonuçlarının analiz edildiği heyecanlı gündeme denk geldiği için gazetelerin iç sayfalarında, ana haber bültenlerinin sonlarında kaybolup gitti.
Hükümet, yurtlarda yaz aylarında da kalan öğrencilerden ücret alınmayacağını açıkladı. İşte ben buna 'Vatandaşın halini bilmek, ona yakın durmak, derdine dokunmak, hissetmek' derim. Bugüne kadar hiç kimse 'Yahu millet memleketine, evine barkına gitmek için öğretim sezonunun bitmesini dört gözle beklerken, bu çocuklar neden yaz aylarında da yurtta kalmayı tercih eder?' diye sormamıştı belli ki. Evet, o çocuklar neden yurtları, evlerine tercih ediyorlardı dersiniz?
Belki de yurttaki 'konforu' evlerinde bulamadıkları için.
Evde sıcak aş, sünger yatak olmadığı için. Kim bilir belki de aileleri tarafından eziyet, hatta şiddet gördüklerinden yurdu daha 'güvenli' buldukları için. Ya da gidecek yerleri olmadığı için...
Sebep her ne olursa olsun, evine gitmek yerine yurtta kalmayı tercih edenleri, bu kez devlet himayesine aldı.
Onların içinde bulundukları güçlüğün farkına vardı, eli erdiğince o garibanlara kol kanat gerdi.
Tabii ki hükümetlerin asli görevi; tüm gençlerin kendi evlerinde huzur, güven ve refah içinde yaşamalarını sağlamak olmalı. Eminim o gün de gelecek. Ama gelene kadar birilerinin onları düşündüğünü göstermek de lazım.
Yaz aylarını yurtta geçirmek 'zorunda' kalanları düşünenleri, bu millet de düşünür ve kayırır. Emekliye bayram ikramiyesi vereni, imar affıyla 'Evim başıma yıkılır mı?' endişesini ortadan kaldıranları da... Evet, bu millet, 'üstten bakmak' yerine yanında duranı, koluna gireni, elinden tutanı unutmaz. Zaten öyle de olmuyor mu?