Haber, tam da National Geographic kanalında Benim Adım Malala adlı 'ibretlik' belgeseli izlemeye hazırlanırken düştü haber sitelerine... Kayseri'de kocası tarafından sokağa terk edilen ve Gaziantep'teki ağabeyinin yanına sığınarak kamyon kasasında yaşamaya başlayan 15 yaşındaki çocuk gelin Mafe Zafur, Kadınlar Günü'nde av tüfeğiyle intihar ederek canına kıymıştı.
Oysa ne diyordu 15 yaşında eğitim hakkını savunduğu için Taliban tarafından kafasından vurularak ağır yaralanan ve mucize eseri hayatta kaldıktan sonra hayatını kızların eğitim görmesine adayarak 17 yaşında Nobel Barış Ödülü'nü kazanan Pakistanlı kız Malala: "Bir kızı okutarak onun hayatını değiştirebilirsiniz. Onun hayatını değiştirerek belki dünyanın kaderini değiştirebilirsiniz."
Keşke bahtsız çocuk gelin Mafe Zafur, o belgeseli izleyebilmiş olsaydı diye geçirdim içimden. Belki içinde bir umut belirir, belki küçücük yüreğine cesaret dolardı son bir gayretle... Keşke... Ve keşke Malala'nın hikayesinden haberdar birileri o Suriyeli çocuğun gelin olmasına karşı çıksaydı, direnseydi...
Gece haberlerine baktım sonra...
ABD'de 62 yaşındaki adam, 13 yaşındaki kıza gelinlik giydirip kendi de damatlıklarını kuşanarak caddelerde fotoğraf çektirmeye çıkmış. Amaç, halkın çocuk gelinler konusunda tepkisini ölçmek.
Sokaktaki Amerikalı isyan etmiş. 'Çek elini o çocuğun üzerinden' diyen adamlar, kızı kolundan tuttuğu gibi polis karakoluna götürmeye kalkışan, adamın üzerine yürüyen kadınlar....
Aynı sosyal deneyi bizde yapmaya kalkmışlar. Bizim millet olayı sadece uzaktan seyretmekle yetinmiş. Hatta yanlarına gidip mutluluk dileyenler bile olmuş...
Terörden, şiddetten, vahşetten, namussuzluktan ve ahlaksızlıktan çok daha tehlikeli bir düşmanımız var aslında: Kanıksamak!