Anadolu Ajansı servis etti haberi, televizyon ve gazetelere...
Cizre'de Mehmetçik azıcık dinlenmek ve karnını doyurmak için sahipleri tarafından terk edilmiş bir eve girmiş. Kap kacağı ve kilerde bulunan bir-iki kilo bakliyatı kullanmışlar.
Sonra da buzdolabının üzerine astıkları Türk bayrağının yanına küçük bir not ve biraz da para bırakmışlar.
Notta demişler ki; "Cizre halkını çok seviyoruz. Biz buraya güven ve adalet getirmek için geldik. Amacımız size yardımcı olmak.
Zorunlu olarak size misafir olduk ve malzemelerinizin bir kısmını kullandık. Bıraktığımız para belki tamamını karşılamayabilir. Ama üzerimizde o kadar vardı.
Hakkınızı helal edin..."
Bu not, bölge insanı için teröriste sıkılan iki kutu mermiden çok daha etkili, çok daha sonuç verici. Bilmiyorum, bölgede görev yapan Türk Silahlı Kuvvetleri'nin profesyonel bir halkla ilişkiler bölümü var mı? Yoksa bile zaten bizim Mehmetçik'in buna ihtiyacı da yok. Çünkü onun gönlü zaten zengin, yüreği zaten pamuk.
İçinden geleni yapsa, yetiyor.
Bu not bana 500 yıl öncesini hatırlattı.
Türk akıncılar, Balkanlar'da ilerlerken, meyve bahçelerinden toplayıp yedikleri elmaların yerine kese kese altın asarmış, hak geçmesin diye... Ruhlarındaki inceliği, kalplerindeki Allah korkusunu, geçen 500 yıl bile değiştirememiş.
Bu orduya boşuna 'Peygamber ocağı' demiyorlar...