Geride bırakmaya hazırlandığımız haftanın en dramatik sahnesiydi. Bir dernek, donörlerin aileleri ile organ bağışı sayesinde hayatı kurtulanları bir araya getirmiş. Bir anne, hayatının baharında kaybettiği gencecik oğlu için yöneticilere yalvarıyordu. Oğlunun bağışlanan gözleriyle kalbinin yeni sahibini arıyordu. Saliha Hanım'ın bayılmadan önce söyledikleri, mıh gibi ciğerime saplandı: "Ne olur, bir kez o buğulu gözlerine bakayım oğlumun... Adres sorar gibi..." Bir annenin oğluna duyduğu sevdayı, özlemi bu kadar duygulu anlatabilen bir aşk şiiri okudunuz mu hiç?