Ünzile'ye kardeş gelmiş... Gazetelerde okudum.
Ünzile kim? Bugüne kadar ülkenin ezilmiş, itilmiş, kakılmış kadınları için yazılmış en dokunaklı Aysel Gürel-Onno Tunç-Sezen Aksu şarkısı... Sabancı Vakfı'nın kadın haklarına dikkat çekmek üzere düzenlediği seminerde Sertab Erener, sözlerini Sezen Aksu'nun yazdığı 'Kız Leyla' adlı şarkıyı okumuş. İstek üzerine bir daha, bir daha... Sezen ile beraber şarkıyı Sabancı Vakfı'na bağışlamışlar.
Sağda 'Kız Leyla' şarkısının sözlerini okuyacaksınız. Gerçekten de ansızın bastıran kış soğuğu gibi insanın iliklerine işliyor. Sezen'e de bravo, Sertab'a da... Ama... İşte bir de işin 'ama'sı var ki, o içimi daha bir üşütüyor.
Ünzile'nin üzerinden onca yıl geçmiş; biz o şarkıyı unutmak, gömmek yerine yanına kardeş getirmişiz. Kadınlarımızı, kızlarımızı koruyamamış, çocuk yaşta gelin etmiş, kanlarını sokaklara akıtmışız. Eskiden olduğu gibi...
Kadınlarımızı gömmekten, Ünzile şarkısını gömmeye vakit bulamamışız belli ki...
Asıl buna mı ağıt yakmalı ne!

KIZ LEYLA

Kiminin kocası, kiminin amcası
En sevdikleri yanı sözün kısası
Aldılar sıcacık uykularından
Attılar dere yataklarına geceyarısı
Ne kıyanlar bildi, ne kıyılanlar
Erkek yasası Kalk doğur kendini kadirsin
Kadınsın kızımsın annemsin
Ne çok sütün vardı oysa...
Dünyayı kin mi emzirsin?
Kız Leyla ayağa kalk hemen!
Kalk çabuk, topla kırıklarını
Kız Leyla pusuya yat hemen
Bi daha vurmasınlar kız çocuklarını
Kimi yol ağzında damladı bıçaktan
Kimi dostane bi sohbet sırası
Can giderken kul elinden
Yüzümüze tükürdü son nefesi.