Caner Kurtaran'ın uyuşturucu girdabına sürüklenip, hayatının kararmaya yüz tuttuğu günlerde bu sütunlarda onu "kuyudan çıkarmak" adına çok mürekkep tükettim. Çünkü yetenekliydi. Çünkü istikbal vaad ediyordu. Hepimizin gözü önünde yok olup, gitmesine gönlüm bir türlü razı olmuyordu. Onu yüreklendirecek, moral aşılayacak yazılar kaleme almaya çalıştım. "Yaprak Dökümü"nden ayrıldığı günden bu yana gözler hep onu aradı. Sonra iyice ortalıktan kayboldu. Tedavi gördü. Askere gitti vs... Caner'i "Aşk ve Ceza"da yeniden oyuncu olarak gördüğümde çok mutlu oldum. Belli ki kuyudan aşağı sallandırılan yardım ipine tutunmayı başarmıştı. Üstelik "aldatan sevgili"yi de harika oynuyordu. Tutkusu "takıntı" boyutuna ulaşmış, psikolojik gelgitler yaşayan "tehlikeli sevgili" rolünde onu son derece başarılı buldum. Başta dizinin yönetmeni Kudret Sabancı olmak üzere, Caner'e ip sarkıtan herkese yürek dolusu teşekkürler. Haydi Caner... Sıkı sarıl o ipe ve hiç bırakma... Unutma ki o ipi sana "acıdıkları" için değil, yeteneğine ve insanlığına inandıkları için sarkıttılar...