Gözünü kan bürüyen aşık, Adana'daki markette kasiyer olarak çalışan eski sevgilisinin yanına gidip, aynen böyle söylüyor. Kanıt; haber bültenlerinde yayınlanan güvenlik kamerası kayıtları... Sonra zavallı kızcağız marketteki işini bitiriyor, etrafı silip süpürüyor ve annesine "Ben sinemaya gideceğim" deyip, ortadan kayboluyor. Bir süre sonra zavallının cesedini 28 yerinden bıçaklanmış ve boğazı kesilmiş halde kayalıkların üzerinde buluyorlar... Sonrası feryat, figan... Yıl boyunca bu sütunlarda yazıp, durdum... "Münevver cinayetinin failinin yakalanıp, adalete teslim edilmesi için medya, üzerine düşeni yapmalı. Ancak bunu yaparken, reyting ve tiraj almanın kışkırtıcı cazibesine kapılmamalı. Bu dramatik öyküyü cilalayıp, film ya da roman gibi insanların önüne koymamalı" dedim. Kaygım; ruhsal dengesizlikleri yüzünden Münevver cinayeti ile ilgili her ayrıntıya "özenen" ve o katil zanlısını "idolleştiren" kişilerin bulunabileceğiydi. Nitekim bu kaygım, Adana'daki cinayetin zanlısı tarafından söylenen o cümle ile gerçek oldu: "Sen Adana'nın Münevver'i olacaksın..." Gözü dönmüş bir aşık ya da bir psikopat, adına ne derseniz deyin, dengesini yitirmiş bir kişilik için Münevver Cinayeti'nin medyada fütursuzca sergilenen ayrıntıları "rehber" ya da "model" oluşturmuş işte... En mahrem savcılık ifadelerinin ya da en gizli kalması gereken adli tıp raporlarının tüm dehşet verici ayrıntılarına kadar medyada sergilenmesinin doğal (!) sonucudur bu... Birincisinde beceremedik ama umarım bu ikincisinden hepimiz gerektiği kadar ders çıkartmışızdır...