Tam kaleme davranacaktım ki, okurumuz İrem Emek'in mesajı, elektronik posta kutuma düştü. Ve ben de 'Yemekteyiz' yarışmasındaki korkunç görüntülerle ilgili yorumu okuruma bırakmayı tercih ettim. İşte o mektup: "Sayın Yüksel Aytuğ, yazılarınızı her gün takip ediyorum ve çok beğeniyorum. Ama lütfen e-mailime köşenizde aynen yer verin, bunu sizden rica ediyorum. 26 Mart 2009 tarihinde yayınlanan YEMEKTEYİZ adlı utanç verici bu programı yayına koyanları ve oradaki 5 yarışmacıyı da 21 yaşında bir üniversite öğrencisi olarak kınıyorum. Ülkemizin bu sancılı döneminde bir yemek üzerine bu kadar utanç verici sahneleri izlerken bir kez daha utandım. Her gün onlarca insan açlıktan ölürken, evine götürecek bir lokma ekmek bulamazken, bu insanlar nasıl oluyor da yemekleri birbirlerine atabiliyorlar ya da ağızlarından çıkarıp tabaklarına koyabiliyorlar? Sözde yarışan arkadaşı eleştirirken kendilerini ne kadar küçük duruma düşürdüklerini göremiyorlar belki ama bu kadarı çok fazla. Bu, insanlık için de, ülkemiz için de çok büyük bir ayıp. Şöhret için insanların bu kadar seviyelerini düşürmesi ve bunu Türkiye'nin en büyük kanallarından birinin gururla yayınlamasından utanç duyuyorum. Bu program yayından kalkana kadar da bu kanalın tek bir programını dahi izlemeyerek ve çevremdekilere de izlettirmeyerek tepkimi ortaya koyuyorum. Ve orada yarışan şöhret meraklısı 5 insana da biraz gözlerini açıp etraflarına bakmalarını, insanların çöpteki yiyeceklere bile muhtaç durumda olduklarını hatırlatmak istiyorum. Umarım kendilerini televizyonda izlerken benim kendilerinden utandığım kadar utanmışlardır yaptıklarından. Maksadını fazlasıyla aşan bu programda yemeğin daha fazla eğlence ve reyting malzemesi olarak kullanılmamasını rica ediyorum ve bu rezilliğe bir son verilmesi için sesimi duyurabileceğim tek yer olarak sizin köşenizi çare diye görüyorum. Duyarlılığınıza inanarak bu isyanımı duyuracağınızdan eminim..." Elçiye zeval olmaz. Umarım, duyması gerekenler bu çığlığı duymuştur...