Ne garip bir duyguydu. Ali Poyrazoğlu'nun yeni tiyatrosuna giderken, Gazanfer Özcan'ın eski tiyatrosunun önünden geçtim. Biri tıklım tıklım doluydu, diğerine "ölüm sessizliği" hakimdi. Birinde yeni oyunun afişleri ışıldıyor, diğerinde eski oyunun fotoğrafları soluyordu... Bu tuhaf duygular içinde girdim Ali Poyrazoğlu Tiyatrosu'ndan içeri... Oyunu çok merak ediyordum. İki eski tiyatro kurdu Ali Poyrazoğlu ile Nilgün Belgün yıllar sonra bir araya gelmişlerdi. (Onların yıllar önce birlikte çıktıkları Yunanistan turnesi sırasında başlarından geçen müthiş komik hikayelerini ikisinden çokça dinlemiştim. Hele bir Akropol maceraları var ki, oyun yapsanız haftalarca kapalı gişe oynar) "İyi Günde Kötü Günde" iki kişilik ama çok "kalabalık" bir oyun. Sahnede sadece Ali Poyrazoğlu ile Nilgün Belgün'ü görüyorsunuz ama çiftin anneleri, babaları, yakın arkadaşları, hizmetçileri, sevgilileri ve hatta cennetteki melekler bile oyunun içine müthiş bir dramatik kurgu ile ilave edilmiş. "Dramatik" kelimesi sizi aldatmasın. Oyun baştan sona çok komik... Ama hep gülmekten gözünüz yaşarmıyor. Özelikle çiftin telefonda birbirlerine itirafta bulundukları bir sahne var ki, hem karşılıklı ağlıyor, hem de bir salon dolusu insanı ağlatıyorlar. Ali Poyrazoğlu, "Oyun oynamıyoruz, evli çiftlere terapi uyguluyoruz" demişti. Ne demek istediğini oyunu izleyince anladım. Bence az bile söylemiş. Çiftlere terapi uygulamıyorlar, resmen ilişkilerin MR'ını çekiyorlar. Sonra da sevgiyi ilk günkü gibi taze tutmanın reçetesini yazıp, elinize tutuşturuyorlar. Eğer ilişkinizle ilgili kuşkularınız varsa, bu iki doktora bir görünmenizi salık veririm...