Sakın bunu yapmayın. Mehmetçik eksi 30 derecede hainleri ininde bertaraf etmeye çalışırken, zaten kalpleri çoktandır göğüs kafeslerinde kuş olup pır pır eden anaların yüreğine yeni ateşler düşürmeyin. Ekranda "Sen gelmez oldun" türküsünü söyletip, arkasına da Türk bayrağı fonunda şehit askerlerin ve gözyaşı döken ailelerinin görüntülerini koymayın. Sonra da utanmadan kameranın gözüne baka baka "Ay ne güzel oldu diğ miiii?" demeyin. Bunun adı ne şehitlere saygı, ne vatana sevgidir. Evet, hepimiz üzgünüz. Ciğerimiz yanıyor. Duygular, içimize sığacak gibi değil. Ama unutulmamalı ki artık savaşlar sadece topla tüfekle değil, moralle, psikolojik faktörlerle de kazanılıyor. Dünyada "psikolojik harp" denilen bir gerçek de var. Morale en çok ihtiyaç duyulan günde, "Oğlum olsa askere göndermem" diyen Bülent Ersoy'un durumuna düşmeyin. Ekrandaki dizide bir binbaşı, PKK'lı hainler tarafından vurulurken, "ŞEHİT yaz, bilmem kaç numaraya gönder, Şehitler Ölmez Vatan Bölünmez telefonuna gelsin" aymazlığına ortak olmayın. Zaten bu ülkede şehit kanıyla beslenen çok vampir var. Siz bizim tarafa geçin, vampir avlayın!..