Necibe Çiftçi... Solgun yüzü... Boşluğa bakan, uykusuz gözleriyle... O bir anne.
Cemal Safi'nin sözlerini yazdığı, Selçuk Tekay'ın bestesi misali:
"Gözlerim uykuya barıştı sanma,
Sen gittin gideli dargın sayılır."
Fakat... Beste... Bir aşk şarkısı... "Vurgun."
Necibe Çiftçi ise... "İki vurgun" yemiş, gözleri yaşlı anne.
Hakkâri-Şemdinli'denim... Çatalca Köyü'nün Güvenli mezrasından.
PKK... 2014'te oğlumu kaçırdı... Rojhad'ı... 17 yaşındaydı.
Diğer oğlum Sami, kardeşini aramaya başladı... Jandarmaya gitti... Dağ-tepe dolaştı... Rojhad'ı bulamadı.
2017... PKK'lılar, bir gece evimizi bastı... Sami'yi infaz ettiler.
Bir oğlum dağda... Öteki oğlum şehit... Ben ağlamayım da kimler ağlasın?
Diyarbakır'dayız.
Evlat özlemiyle yanan, yazın sıcağında, kışın soğuğunda, nöbet tutan acılı anne ve babaların çadırındayız.
***
Gözler yaşlı
Zübeyde Koç... Evladının fotoğrafını bağrına basmış... "Esma" diye hıçkırıyor.
Esma... 2013'te dağda kaçırılmış... Henüz 15 yaşında iken.
Güzide Demir... Yanımıza yaklaşıyor... Oğlunun fotoğrafını gösteriyor:
- Aziz... Canım yavrum... Gözümün bebeği... 2016'da dağa kaçırıldığında 16 yaşındaydı.
"Nöbet çadırı" yürek parçalayıcı. Anne yüreği... Yanaklar gözyaşıyla yıkanıyor.
***
Yürek dayanmaz
Ambulans... Çadırın önünde... 7/24.
Sağlıkçılar... Onlar da acılı anne ve babalar gibi sürekli nöbette.
Gelen çok... Ziyaretçiler... Acılı aileleri destekleyenler... Kovid-19 virüsü getirebilirler... "Gereken önlem" alınmış... Devamlı, "Test" yapılıyor.
"Buraya" defalarca geldik... "Nöbet tutanların" çoğunu tanıyoruz... İsim isim.
Kimi... "Ekmek peynirini" bölüşmek istiyor.
Kimi... Evine, "Yatıya" gelmemizi istiyor... İlle de misafir edecek.
Manzara... Yürek parçalıyor.
***
Sessiz çığlıklar
Çadırda... Afişler asılı.
Birinde... PKK'ya sesleniliyor:
"Yeter artık düşün yakamızdan." Diğer afiş... Milletin yıllardır haykırdığı slogan:
"Türk-Kürt kardeştir... PKK kalleştir." Çadırda... "Yazılı slogan" çok.
Ama ağzını açıp da, "Bağıran... Slogan atan" hiç yok.
Annelerin sessizliği... Ortalığı gümbür gümbür inleten slogan haykırışlarından daha etkili.
***
Bitmeyen hasret
Esmer Koç... 2013'te dağa kaçırılan kızı Zübeyde için nöbette.
Vahide Sunar... Beklentisi dağdaki oğlu Ahmet'in geri gelmesi.
Ferruh Taşçı... Yanımıza yaklaşıyor... Kucağında evladının fotoğrafı:
- Oğlum... Tek çocuğum... 15 yaşında kaçırdılar...
Şimdi 22 yaşında.
Anneler... Babalar... "Beni de yaz" diye sıradalar.
Kimi, "Devlete, millete dua ediyor."
Kimi de... Arayıp sormayan... Annelerin nöbetini görmezden gelen bazı siyasetçilere "Sitem ediyor."
***
Son evlat dönene kadar
Evlat nöbeti, 3 Eylül 2019'da başladı... İlk "Nöbetçi" Hacire anne... Hacire Akar.
Ardından... İkinci "Nöbetçi... Anne" geldi...
Ayşegül Biçer.
Sonra... "Nöbet çadırı" doldu, taştı... Şu anda, "235 anne."
Annelerin gözyaşları... Direnişleri... "32 evlat" dağdan indi... Evine geldi.
"Nöbet" bütün evlatlar dönene kadar sürecek.
***
Almanya'dan bir nöbetçi
Fotoğraf... Gülen bir kız... Nilüfer.
Biz fotoğrafa bakarken... Çadırdaki annelerden biri "Annesi yurt dışında" diyor:
- Almanya'da yaşıyor... Dağa kaçırılan kızı için Almanya'dan, bizim direnişimize katılıyor.
***
Bizim-sizin çocuklar nerede?
Çadırda... "Fotoğraflı" afişler de asılı.
Birinci afişte "İki soru" var:
Birinci soru: Bizim çocuklarımız nerede?
Ve dağa kaçırılan dört çocuk fotoğrafı... Mikail Erdinç... Mehmet Tokay... Eren Yalçın... Aziz Demir.
İkinci soru: Sizin çocuklarınız nerede?
Teknede... Son model otomobilde... HDP milletvekillerinin çocukları.
***
Kör, sağır, dilsiz Batı
Fotoğraf... Masum... Sevimli bir yüz... Küçücük... Muhammed Çakan.
İlkokul öğrencisi... Sekiz yaşında... Dağa kaçırılmış.
Ey Batı! Ey AB! Ey Amerika! Ey! "Medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar."
Ey içerideki-dışarıdaki terör seviciler! PKK destekçileri.
Sekiz yaşındaki Muhammed'den... Dağa kaçırılan, Aysel (Turan), Çiğdem (Kaya), Şeyma (Sancar), Gülcan (Biçer)... İbrahim Halil (Küçük), Fatih (Demir)... Ve... Dokuz yaşında dağa kaçırılan Hamza'dan (Adıyaman)... Haberiniz var mı?
***
Aşı olmak milli görev
Soruyoruz... "Anneler... Babalar... Aşı oldunuz mu?" Yanıt... Koro gibi... Bir ağızdan:
- Evet... Elbette.
Süleyman Turan, "Ben üç aşı oldum... Oğlum Özkan 15 yaşında... O da bir doz aşı oldu" diyor.
Ömer Turan, "Aşı olmak milli görev" diye söze giriyor:
- Aşı oluyoruz... Olmayanı da uyarıyoruz... Aşı olması için.
***
Sözün bittiği an
Ocak ayında gelmiştik... Hava buz gibiydi... Annelerle sohbet etmiştik.
Mayıs'ta... Yine birlikteydik.
Ve... Eylül... Anneler, babalar... Bizi, "Özlemiştik...
Bekliyorduk" diye karşıladılar.
Ayrılırken... "Yine gelin... Arayı uzatmayın" diye uğurladılar.
Hele... Annenin biri... "Kışın üşümeyin diye size yün çorap dokuyorum" demez mi?
Nokta... İşte o anda... Bittik... Çadırı koşarak, terk ettik... Aman, gözlerimizdeki buğulanmayı kimse görmesin.
Yavuz Donat | Çifte 'vurgun' yemiş bir anne