Ankara'dan İstanbul'a uzandık... "Kaptan"la anılara daldık.
Milli takımın ve Galatasaray'ın efsane kalecisi, "Berlin Panteri" Turgay Şeren dedi ki:
-Sevdiklerimiz birer birer gidiyorlar... Çaresiz... Sıra bize de gelecek... Yoksa çaresi var mı?.. Biliyorsan söyle.
***
Ne demişti şair?
"Çekirdektim yere düştüm dal oldum,
Çiçek oldum meyve oldum bal oldum,
Çalı oldum diken oldum gül oldum,
Çaresi yok en sonunda ölüm var."
***
Turgay Şeren
"19 yıl... Dile kolay... Milli takımda... O Fener'de ben Galatasaray'da" diye devam etti:
Maça çıkmadan düşünürdüm...
"Lefter'le karşı karşıya gelirsem, gol yememek için ne yapacağım?" Maç başlamadan başımı okşardı...
"Ulan" derdi:
"Sana gol atacağım."
Ona derdim ki:
"Metin de size atar, ödeşiriz." Sonra gülüşürdük.
***
Kaptan anlattıkça coştu... Coştukça konuştu:
- Bir gün topa öyle bir vurdu ki... Topu, Allah'tan başka kimse görmedi... Ama top kaleye girmedi... Bir o direğe çarptı, bir bu direğe, sonra da kucağıma düştü... Lefter bana sarıldı ve dedi ki: "Vre Turgay, ne kısmetli adamsın!.."
Turgay Şeren
"gece hiç uyuyamadım" dedi ve... Yine anılara daldı gitti.
Günlerce yazsak bitmez.
Toprağın bol olsun Ordinaryüs Profesör Lefter.
