Bozkır, bozkır, bozkır. Saatlerce, kilometrelerce bozkır. Uçsuz bucaksız bozkır.
Geçtiğimiz yerleşim yerleri "Amerikan kovboy filmlerindeki kasabalar" gibi.
Ve uzun bir yolculuktan sonra "Gegentala Bozkırı"na ulaştık.

***
Burada "çadırlardan oluşan bir yerleşim birimi" var.
Yılda "sadece iki ay" açık. Zira bölge "yüksek... Kışları karla kaplı."

***
Moğol giysili kadınlar.
At sırtında adamlar.
"Çobanlardan kurulu gösteri ekibi" bile var.
Nereye baksanız "sürüler... Atlar... Çobanlar."
"Sütün en tazesi" burada, "kaşmirin en güzeli" burada.

***
Moğol örf, adet ve gelenekleri sürüyor.
Farklı etnik gruplara, değişik dinlere mensup insanlar yan yana.
Türk olduğumuzu duyan, büyük bir sıcaklık gösteriyor.

***
Etraf Amerikalı, Japon, Alman, İngiliz "turist kaynıyor."
Ancak "en büyük ilgi bize."
Bozkırdaki Moğol çoban diyor ki:
- Siz, İpek Yolu'ndan, Anadolu'ya gittiniz... Biz burada kaldık... Bizi görmeye mi geldiniz?.. Hoş geldiniz.