Anne demiş ki "ey çocuklarım, yalan söylemeyin, çalışın, babanızın sözünden çıkmayın."
Baba demiş ki "hangi işi seviyorsanız onu yapın... Ama yaptığınız işte mutlaka başarılı olun." Ümit demiş ki "baba, top oynamak istiyorum."

***

Ümit Özat geçmişe daldı gitti:
- Babam, Ulus'ta terziydi.
- Merkez Bankası personeline elbise dikerdi.
- Elimden tuttu, futbol sahasına beni kendisi götürdü.
- Allah babamdan razı olsun.

***

- Ümit, kaç yaşındaydın?
- 9 yaşında. AnkaraAkdere'de Bölge Futbol Okulu seçmeleri vardı. Cem Hoca (Cem Onuk) beni görmüş. Gençlerbirliği'ne aldı.
- Sonra?
- Çocuktum. Bütün gün sahadaydım. Kurban Berdiyev diye bir hoca vardı. Dedi ki "oğlum sende istikbal görüyorum."
- Daha sonra?
- 1 yıl Keçiörengücü'ne kiralık verdiler. Melih Gökçek başkanımızdı.

***

Ümit Özat:
- Beni Gençlerbirliği'nin A takımında ilk oynatan hoca Metin Türel oldu.
- Sadi Tekelioğlu'nun çok desteğini gördüm.

***

- Ümit, Almanya'da oynamak, kaptanlık yapmak nasıl bir duygu?
- Abi anlatılmaz, yaşamak lazım... İlk zamanlar çok zorluk çektim.
- Ama sonra alıştın.
- Kulübüm, büyük bir camia... Bu kulüpten büyük oyuncular, kulüp başkanları çıkmış... Alman futbol tarihinde kaptanlığa getirilen ilk Türk'üm... Ve bütün takım istediği için kaptan oldum.

***

- Ümit sizin ailede herkes Fenerbahçeli mi?
- Yavuz abi, o işi kurcalama.
- Neden?
- Annem, babam, 3 kardeşim Fenerli... Ailede tek Galatasaraylı var... O da en küçük kardeşim.