BALABAN'DA birkaç kişiden "iltifat" aldık.
"Caminiz çok güzel... Özgün... İlginç" dediğimiz Balabanlı, hemen kayısı ikram etti:
- Hay ben senin gözünün içini yiyem... İkramımı reddetmiyesen.
"Balaban çok güzelmiş... Yemyeşil" dediğimiz Balabanlı, hemen kahveciye seslendi:
- Abime taze çay demleyesen... Ben gazeteci abimin gözünün içini yiyem.

***
Köylerde, beldelerde, ilçelerde, Malatya'nın merkezinde bu söz çok yaygın:
"Gözünün içini yiyem."
İltifatın "en yükseği."

***
"Özal ailesinden... Eski Bakan'lardan" Malatyalı Hüsnü Doğan'ı aradık.
Konuşma sırasında, bir punduna getirip, "Hüsnü bey" dedik:
- Senin gözünün içini yiyem.
Hüsnü bey "demek öğrendin" diye güldü.
- O söz bizim Malatya'da çok önemlidir... Rahmetli Turgut Özal da kullanırdı... Hatta bir hatırası var, anlatayım mı?
Anlattı.
Hüsnü beyin ağzından sunalım.

***
Turgut bey, Çankaya'dan inmeyi, aktif politikaya dönmeyi kafasına koymuştu.
Hazırlık yapıyordu.
Zamanını kolluyordu.
Kafasından geçenleri bana söylüyordu.
Ben de "yeni bir parti programı hazırlıyor, kağıda döktüğüm taslakları ona götürüyordum.
1992'nin Temmuz'uydu.
Malatya'ya gittik.
İsmet İnönü heykelinin önünde bir miting yaptı.
Meydan tıklım tıklım doluydu.
Ben diyeyim 40 bin, siz deyin 50 bin kişi.
Malatya, Malatya olalı böyle kalabalık görmemiş.
Özal ceketsiz, kravatsızdı.
Sanki, siyasete dönmenin provasını yapar gibiydi.
Konuşmasının bir yerinde dedi ki:
- Ey Malatyalılar... Ben sizin gözünüzün içini yiyem.
Bu söz üzerine meydandakileri tutabilene aşkolsun.
Bir elektriklenme oldu.
Herkes etkilendi.
Alkışlayanlar, tempo tutanlar, ağlayanlar.
"Özal Özal!.. Biz de senin gözünün içini yiyek" diye bağıranlar.
Rahmetli Özal da çok duygulandı.
Ağlamasına ramak kaldı.

***
Sohbetin sonunda Hüsnü Doğan sordu:
- Darende nasıl?.. Balaban nasıl?.. Diğer ilçeler, beldeler nasıl?.. Malatya nasıl?
"Bu yıl kayısı çok iyi... Malatya'da, ihracata çalışan pek çok fabrika var" diye yanıta başlayınca...
Hüsnü bey, sevinçle sözümüzü kesti:
- Hay ben senin gözünün içini yiyem.