Zirvede yer bulmak, final-four'ların takımı olabilmek ve o noktada kalabilmek için süreklilik şart. Yatırım, idare, saha içisaha dışı organizasyon ve vizyonla onlarca pozitif parametre gerek... Mesela;
a- Çok sayıda, üst düzey tecrübeli oyuncu: Anadolu Efes'in maça ortak olduğu son anda Doğuş'a faulü göstere göstere aldıran Farmar, en kritik topu en doğru şekilde oynarken yanına da 27 verimlilik puanı ekledi. Bir gün Farmar, bir gün Papaloukas, bir gün David Blu, bir gün Burstein, bir gün Schortsanitis; işte ancak o zaman, her gün Maccabi !
b- Final-fourlara, zirvelere savunamadan asla: Efes'in iki, üç ve dördüncü çeyrekte 24, 21, 20 yemesi, sertliğiyle uyuşmadı. CSKA'nın Atina'da Panathinaikos'a verdiği son üç çeyrek sayıları 19, 16 ve 14 idi. c- Bankın da adeta bir takım olması: Anadolu Efes'te 7/9 isabet, 17 sayı ile Barac'ın teslim ettiği bayrağı, Batista aynı verimlilikle sürdüremedi. CSKA'da banktan gelen Shved, 10 sayısı, 3 savunma ribaundu ve maçın asisti ile en güzel örneği oldu bu parametrenin.
d- Süreklilik ve uyum: Nancy'nin iki point-guard'ı Jamal Shuler ve John Linehan'ı hangi üst düzey Türk takımı teklif bile edilse alır? Sürekli "En üst seviyede oyuncu" derken bu iki sıradan oyuncu nasıl Nancy'nin umutlarını hala ayakta ve taze tutabiliyor? 2004'ten beri coach Jean-Luc ile oynayan Nancy'de öyle bir süreklilik var ki; bu ikilinin başarısı da dönen çarka hemen uyum göstermeleri...
e- Şans faktörü: Perşembe gecesi CSKA'nın Atina'da uzatma öncesi sol köşeden Siskauskas ile bulduğu üçlüğe bakın. Shved'in ellere, kollara, omuzlara çarpan pası yön değiştirip şans perisinin katkısıyla doğruca Siskauskas'a ve oradan da maçı uzatmaya götüren üçlük olarak hedefe gitti. Bu sezon Kerem Gönlüm'ün, son hafta Kinsey'nin olmamaları da en azından bugünlerde şans faktörünün Efes'in yanında olmadığının göstergesi değil mi?