Bugün sırada büyük bir final var. Bütün bankından müthiş bir performans alma becerisi gösterebilen Yunanistan benim kesin favorim. İspanya'nın ne kadar şansının olabileceği Gasol'un ne kadar oynayabileceği şansıyla eşdeğer. Gasol oynamazsa hangisine yetecek Garbajosa? Schortsainitis'e mi, Papadopoulas'a mı, Kakiouzis'e mi, Tsartsaris'e mi...
Michael Jordan'ı hep bir basketbol sihirbazını izlediğimi düşünerek seyrettim. Benim mantık idolüm hep Larry Bird oldu, hatta Magic Johnson. Büyük fiziksel becerileri olmasa da oyuna müthiş akıl kattıkları için. Bize gerçek örnek olabilecekleri için.
Yunanistan şampiyonayı savunması, temposu ile oyunu en çok bilerek oynama özelliklerine sahip birinci ülke olduğu için finalde. Mutfağımız da aynı, fiziğimiz de coğrafyamız da. Üstelik onların basketbol seviyesine çok da yaklaştık artık. 4 sene içinde ne bizim HakanCenkEngin, DiamantidisPapaloukas ve Spounoulis'ten eksik kalacak, hatta inanıyorum ki Kaya-Kerem-Ermal'in Papadopoulas-Fotsis-Kakiouzis'ten fazlası bile olacak. Kat bir de Ümitler'den, gençlerden gelen Oğuz Savaş'ı, Doğuş Balbay'ı, Can Özcan'ı, Caner Öner'i, Derya Yannier'i, Azmi Turgut'u...
Bugünkü muhtemel zaferleri bana 2010'da kupayı havaya kaldıracağımız ana düşleme yolunu açacak. Yürekten inanarak.