Çocuklar evde tek başlarına kalabilir mi? Evde yalnız kalmak, yaşamın büyük adımlarından biri. Bir anlamda büyümüş ve kendine yeter olmanın göstergesi. Bu nedenle tüm büyük adımları atmadan önce yapılması gerektiği gibi, iyi hazırlanmak ve denemek gerekiyor. Büyük adım için belli bir olgunluğa gelmek gerekiyor. Yani yaşın ve o yaşın gereği gelişim özelliklerinin çok önemi var. Tuvalete gidebilmesi, evde neyin zarar verici olduğunu anlayabilmesi, acıkınca bir şeyler yiyebilmesi, tehlikeleri algılayabilmesi gerekiyor. Bu da okul öncesi dönemde, yani yaşamın ilk altı yılında bu adımın doğru olmayacağını gösteriyor. Etrafı araştıran, öğrenmeye çalışan, tehlikenin nereden geleceği konusunda donanımlı olmayan çocuğu, 'birkaç dakikalığına' bile yalnız bırakmak, geri dönüşümü zor olacak zararlara yol açabilir.
Ama ona hiçbir zaman güvenmeyip, yalnız kalmayı beceremeyeceğini düşünerek lisede bile eve geldiğinde birinin olması koşulunu koymak da daha büyük sorunlara yol açabilir.
Kendine güvensiz, her şeyden korkan bir erişkin yetiştirmenin ilk adımlarından biri olabilir.
Evde tek başına yapılması ve yapılmaması gerekenleri öğrenmek için zaman ve deneyim gerekir. Acele etmeden, aşırı korkutmadan yapılması ve yapılmaması gerekenler çocuklara öğretilmeli. İlk öğretilmesi gereken kapıyı açmamak, ki o diye sormak olmalıdır.Yangın çıkabileceği, su basabileceği, elektrik çarpabileceği tek tek anlatılmalı.
Ama anlatırken abartılacak her korkunun, çocuğun bağımsızlığını engelleyeceğini ve ruh sağlığını bozacağını da unutmamak gerekir.
Bazı çocuklar daha geç güven kazanır.
Bebekliğinden beri verdiğiniz korku ve güven dengesi bunu etkiler.
DOĞRU ZAMANLAMA ÖNEMLİ
Her şeyi öğrettiniz, çocuğunuz evde kalmaya hazır. Denemeler yapıldı. Süre kısadan başlayıp uzatıldı. Acıkırsa sizin hazırladıklarınızla karnını doyurabiliyor. Evde yalnız olduğunu kimseye söylemiyor. Tanımadığı insanlarla telefonda bile konuşmuyor. Kapıyı açmıyor. Sizlerin anahtarı var. Çalınırsa açması gerekmiyor ve merakıyla baş edebiliyor.
Eve gerekli telefonlar bırakıldı. Artık büyük adım için siz de, o da hazırsınız.
Peki siz yokken ne yapacak? Okuldan gelip, üstünü değiştirip, ödevlerini mi yapacak?
Sonra kitap okuyup, oyun oynayarak sizin gelmenizi mi bekleyecek? Yoksa direkt televizyonun ya da bilgisayarın başına oturup siz gelene değin her önüne geleni izleyerek vakit mi öldürecek? Evi her aradığınızda telefon meşgul olacak, çünkü arkadaşlarıyla derin sohbete mi dalmış olacak? Ya da eve geldiğinizde, bütün evin dağıtılmış, tüm çekmecelerin kurcalamış olduğunu mu göreceksiniz?
Çocuğunuzun evde siz yokken yapacakları, aslında siz varken yaptıklarından çok farklı değildir. Daha önce ona kazandırabildiğiniz alışkanlıklar, bu süreyi nasıl geçireceğini belirler. Ona ödev yapma sorumluluğunu, kitap okuma alışkanlığını kazandıramadıysanız, sizin yokluğunuz bulunmaz fırsat olacaktır. Tüm bunları kazandıysa, sizin yokluğunuz önemini kaybeder.
Evet, evde tek başına olmak büyük bir adım.
Bu adımı doğru zamanda ve uygun atabilmenin başarısı hem sizin hem de çocuğunuzun başarısıdır.