Bebek henüz anne karnındayken bir anlamda ailenin beklentisiyle bebeğin cinsiyeti belirlenir. Kız ya da erkek çocuk beklentisine göre hazırlık yapar ve isim düşünürler. Bebek doğduğu zaman eğer beklenen cinsiyette değilse ve aile çok istiyorsa fark etmeden bebeği istedikleri cinsiyete uygun yetiştirmeye başlayabilir. O nedenle bebeğin cinsel kimliğinin oluşumunda ilk adım doğarken getirdiği cinsel kimlik ve ailenin bunu kabullenmesidir. Üç yaşına kadar cinselliğinin farkında olmayan çocukta bu yaşta cinselliğe ilgi başlar. Bu dönemde çocukların ilgisi kendi bedenlerini, cinsel organlarını ve diğer çocuklardaki durumu öğrenmeye yönelir. Bir yandan kendi bedenini inceleyen çocuk, diğer yandan da karşı cinsin farklılığını anlamaya çalışır. Eğer babayla iyi ilişki kurulamamışsa, baba aşırı sert ve uzaksa bu korkular artar ve çocuk özdeşimini sağlıklı yapamaz. Ama babayla ilişkiler sağlıklı olursa, bu korkuyu yener ve 'baba gibi' olmaya çalışarak sağlıklı bir şekilde özdeşimini ve cinsel kimliğini tamamlar. Benzer şekilde kız çocuk da anneyle sağlıklı bir ilişki kurarsa gelişimi sağlıklı olur, penis beklentisi sona erer. Bu dönemde erkek çocukların sık sık pipilerini ellemeleri, onu kontrol etmelerinden kaynaklanır. Her dönemde çocukların sorularına yaşına uygun yanıt vermek, onların gelişimlerine uygun davranmak ilerisi için cinsel kimliği doğru, yeterli bir nesil yetiştirmek demektir. Cinsel kimliğin sağlıklı olarak gelişimi için bu temel davranışların yanı sıra çocuk için seçilen oyuncaklar, beklentiler, kıyafet seçimleri de bu süreci etkiler. Kişinin kendi cinsiyle cinsel ilişki kurma eylemine ve isteğine eşcinsellik denir. Günümüzde nedenlerini açıklayacak kesin biyolojik, genetik, hormonal etkiler hakkında bilgi bulunmamıştır. Ergenlikte cinsel kimlik gelişimi sırasında, ergenler aynı cinsten birilerine dokunmaktan hoşlandıklarını fark ettikleri zaman dehşete düşerler. Bu konuda bilgisi olmayan ergen, cinsel yönelimi hakkında kuşkuya kapılır. Kişilik özelliklerine göre bu korkusu yaşantısını etkileyecek kadar fazla olabilir. Ergenlik döneminde, özellikle erkek ergenler arasında cinsel el şakaları oldukça sıktır. Bu endişesini paylaşamayan ergen, şakalaşmalar nedeniyle kendini iyice çıkmazda hissedebilir. Bazen bu tür şakalar merakla birleştiğinde, bazı cinsel denemeler olabilir. Bu durum ergeni, artık geri dönülmez bir yola girdiği inancına yöneltebilir. Kimlik bocalaması olan ergenlerde, bu durum daha sıkıntılı yaşanabilir. Bu durumda ergene, bunun cinsel seçim anlamına gelmediğini ve bulunduğu döneme özgü genel bir durum olduğunu anlatmak onu rahatlatacaktır. Yoksa benliğiyle uyumlu olmayan bu süreç, birçok ruhsal hastalığa neden olabilir. Bunu yapabilmek için ebeveynlerin de bu konuda bilgi sahibi olmaları ve çocukları için aşırı endişe duyarak ergene baskı yapmamaları gerekir. Baskı ve kızgınlık sorunu sadece artırır. Ergenlik dönemini tamamlamış ve genç erişkin döneme gelmiş çocuğunuz, yıllarca bu durumu düşünerek ve kabullenerek size eşcinsel olduğunu söylüyorsa bu durum farklıdır. Sizi kızdırsa, üzse bile cesaretli olup bu durumu size söyleyebilecek kadar sizinle iyi bir ilişkisi olduğunu düşünmeniz gerekir. Birçok aile bu durumda öncelikle çocuğu tedavi ettirmeye, bu durumun geçmesi için yardım almaya zorlar. Kabul ettiremez ya da sonuç alamazsa, kızgınlık, görmek istememe, reddetme davranışları gösterir. Eğer gelişim dönemini tamamlamış bir erişkin, düşünerek, inanarak size bunu söylüyorsa yapabileceğiniz en iyi şey onu bu durumda da desteklemek ve sevmektir. Çünkü bu durumu değiştiremez ve size ihtiyaç duyar. Eşcinsellik sadece bir cinsel seçim değil, bir yaşam biçimi seçimidir. Toplum içinde önyargı ve sevgisizlikle karşılaşabileceği için, onun adına endişelenebilirsiniz. Ama durumu kabul etmekten başka şansınız yoktur. Sizin sevginize ve desteğinize her zamankinden çok ihtiyacı vardır.