Türk basınının çınarı Hasan Pulur, genç yaşta kansere kurban verdiği oğlu Korkut için yazdığı yazıda, "Kucağıma doğdu, kucağımda toprağa verdim" demişti.
O da, okuru da ağlamıştı.
'Evlat acısı'nın ne demek olduğunu Pulur'u okuyanlar gerçekten anladı mı acaba?
"Evlat acısı gibi içime oturdu" derken acının hangi boyutunu anlatırız?
'Evlat acısı'nı anlayabilmek için Hasan Pulur veya evladını kaybedenlerin yerinde olmak gerek.
Gerisi hikaye…
"Ana baba ölümü adettendir, Allah evlat acısı vermesin" sözü acının derinliğini anlatan çarpıcı bir ifadedir.
Uzun lafın kısası 'evlat acısı'na dayanmak ve sabredebilmek çok zordur...

Yani evlat acısına dayanmak 'Miraca çıkmak' gibi bir mucizedir…
Bu yüzden yaradan sabrını veriyor…
Şehitlerin ocağına düşen ateş mesela…
O ana ve baba, başka türlü nasıl "Vatan sağ olsun" diyebilir?
O anne ve baba, başka nasıl ayakta durabilir?
O gücü nasıl gösterebilir?
Allah kimseye böyle bir acı yaşatmasın…
Yazıya niye böyle başladım, anlatayım…
Anlatayım da evladı olanlar empati yapsın.
Boş konuşanlar ise sussun!
7 Haziran sonrası artan terör olayları birçok ana ve babanın yüreğini yaktı.
Mezar taşlarına 'oğlum' diye sarılanları gördüm.
"Zenginlerin çocukları niye şehit olmuyor?" diyen kahpelerin polemiğini dinledim.
'AK Parti bürokratlarının evlatları niye Hakkari'ye, Şemdinli'ye, Van'a, Muş'a, Tunceli'ye ve Şırnak'a gitmiyor?' diye vicdansızca laf edenler oldu.
Tesadüfen öğrendim…
Bilmiyordum.
Bunca dostluğumuza rağmen söylemedi de.
Önceki gece Adana Havalimanı'nda uçaktan kara yağız fidan gibi bir delikanlı indi…
Bıyıkları daha yeni terlemiş bir yiğit.
Babası gibi polis olmuş.
Adı Cenker…
Soyadı Zeybek.
Adana Emniyet Müdürü Cengiz Zeybek'in yüreği memleket ve millet sevdasıyla dolu yakışıklı oğlu.
İki yıldır Şırnak'ta terörle mücadele etti…
Yani oradaki güvenlik güçlerimiz gibi ölümle burun buruna yaşadı.
Hem de "Babam müdür, torpil yapayım" demeden.
Babası da "Oğlum ateşin içinde, oradan aldırayım" diye düşünmedi.
Cenker, hazirandan bu yana her operasyona katıldı.
Arkadaşları arasında şehit düşen oldu.
Anne ve babasının yüreği ise hep ağzındaydı.
Diken üstünde yaşadılar.
Cenker şarkı bitirip döndü şimdi.
Cengiz müdür Adana'ya gelen şehit polislerin acısını yürekten yaşadı hep.
Çünkü oğlu da ateşin içinde olan bir polisti…
Kurşun adres sormaz, puştluğa da can dayanmazdı…
Kimseye bir şey demedi.
Duadan başka bir yola başvurmadı.
Takdir ettim.
Cengiz müdür ile eşinin yavrularına hasretle sarılışı yolcuların dikkatinden kaçmadı.
Çocuklarımızın, vatanın neresinde nöbet tuttuğunu bilmeden atıp tutan çakallar; Susun artık.
Ölümün şakası yok!
Hele evlat acısının hiç!
Behçet Necatigil der ki: "Bıkmışım ölümlerden Ölmeyin benden önce" Sıraya bakmaz ki ölüm. Fethi Naci'nin "Ölüm yaşanmıyor ki" sözüne karşılık yüreği yanan Hasan Pulur, "Evlat acısı öyle bir yaşanıyor ki..." demişti.
Allah kimseye evlat acısı yaşatmasın.
Çocuklarımızın ömürleri uzun ve sağlıklı olsun.