Balcalı Hastanesi'ne gidiyorum…
Kontrollerim var.
Okaliptüs ve çam ağaçlarıyla çevrili yolda keyifle ilerliyoruz. Varol ve Mehmet hoca bizi bekliyor.
Biraz geç kaldık gibi.
Kemal direksiyonda ustalığını gösterirken Nesli de arayıp 'Hocam yoldayız' dedi.

Düşündüm de Başbakan'ın Viyana'da söylediği "Taksim'den değil köşesinden anırıyor" sözü bana değildi elbette.
Ama beni ilgilendirmediği halde o sözlerden gerekli dersi çıkardım.
Kastedilen kişi bir şey anladı mı bilmem.
Demek ki insanlar oturduğu yerden boş konuşmamalı,
Hatta 'Büyük lokma yemeli ama büyük laf etmemeli'.
Her gün bozuk plak çalıp dinleyenlere diyecek lafım yok tabii.
Neyse…

Prof. Dr. Varol Aksungur alanında uzman biri…
İnsan olarak da hekim olarak da güzel...
Prof. Dr. Mehmet Karakaş da öyle…
Varol hocanın öyküsü ilginç…
Dermatoloji bölümünü babası kurmuş.
Oranın başkanı şimdi.
Belki bir gün daha detaylı yazarım.
Varol hoca dünkü yazımı okumuş,
Öğretim üyesi annesinden kalan yığınla kitabı Çanakkale 18 Mart Üniversitesi'ne bağışlamayı düşünüyor.
Bu da ayrı bir güzellik.

Dönüş yolundayız. A haber'den Hüseyin'le konuşuyorum.
Trafik durmuş.
Bir şey olmuş belli…
MİT Bölge'de jammerler var…
Telefonum kesildi.
"Alo alo" derken yolda upuzun yatan ekose elbiseli kıza ilişti gözüm.
Hemen arkasında eski bir Murat 131 duruyor…
Belli ki o öğrenciye çarpmış…
Araçlar yolda yatan kızcağıza aldırış etmeden yanından geçip gidiyor.
Yaralı mı yoksa öldü mü kimsenin umurunda değil.
Biz de bilmiyoruz daha…

O an "İnsanlığımızı kaybettik gören var mı?" dedim içimden.
Ruhlarımızı toprağa gömdük…
Ne haldeyiz ey halkım.
Arkadan ağıtlar yakıp, dua ederiz…
Herhalde nefsimizi tatmin için…
Manzara ortada.
İnsanlığımızı kaybettik…
Kızcağız orada upuzun yatıyor ve kimse aldırmıyor.
Hava yağışlı, yol çamur.
Annesi babası onu böyle görse…

Sonradan isminin
Merve Tosun olduğunu öğrendiğim öğrencinin sağlık durumu neyse ki iyi.
Yani ucuz atlatmış.
Şu eski arabaları bir an önce trafikten çekmeli.
Islak yolda hız yapan o artiste de iyi bir ceza vermeli.
Zavallı öğrenciyi ezdi işte.
Bu arabayla bu yolda hız yapılır mı?
Frenler tutmaz tabii…
Allah'tan kazayı bir kaç sıyrıkla atlatmış Merve…
Sağlık haberi biraz olsun içime su serpti.
Ama o manzara gözümden hiç gitmeyecek…

Her şeyi gösteriş için yaparız…
İş edebiyata gelince de döktürürüz,
Mesela güzel şiirler yazarız.
İnsanı yaşatamadıktan sonra neye yarar ki bunlar?
Her insan ayrı bir dünya…
İçinde yüzülesi kadar da derin…
Ne yazık ki kıymet bilmeyiz.
Çünkü biz insanlığımızı kaybettik…

Melekler yüreğinizden öpsün…