İstiklal Marşımızın beşinci kıtasında;
Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma sakın;
Siper et gövdeni, dursun bu hayâsızca akın.
Doğacaktır sana va'dettiği günler Hakk'ın...
Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın diyor Akif... Duygularım, ruhum, bedenim, bana ait olduğunu düşündüğüm her şey paramparça...
Hepsini bütünlemeye çalışıyorum.
Ben olmaya çalışıyorum.
Yazdıklarım, yaşadıklarımı anlatmaya kafi gelmiyor biliyorum.
Yıllar sonra bile hatırlamak istemediğim bir gecenin ardındaki sabahı futbol karşılaşmasındaki uzatmalara benzetiyorum.
Anlaşılmayı anlamayacak fikir yoksunlarından beklemem beklenmesin… 15 Temmuz 2016 Cuma gecesini hayatım boyunca unutmayacağım… Hiç yaşanmamış olmasını istemiş olmamın bir anlamı yok.
Güzel ülkemin başkentinde savaş uçaklarımızın, helikopterlerimizin masum insanlarımızın üzerine bomba yağdırmasının tarifi yok… Mehmetçiğimin içine sızan gözü dönmüş paralel terör örgütü üyelerin cehenneme çevirdiği Ankara'nın gerçek fotoğrafını gün ağardığında daha net gördük. Geceyi gündüze çeviren o saldırıların harabeye çevirdiği fiziki mekânlar en kısa sürede eskisinden daha iyi yapılacaktır.
O gece paramparça olan minik yüreklere bunu nasıl anlatacağız.
İnsanlıktan nasibini almamışlardan insanlık beklemek gaflet olur.
Paralel örgüt yandaşları… Sempatizanları… Hocanızı da alın ve çıkın bu ülke gündeminden… Nereye mi?
Cehennemin dibine...
Tüm bu yaşananlar ordumuza mal edilemez… Ordu içerisindeki bir grup terör mensubun kalkıştığı bu girişim başarısızlıkla sonuçlanmıştır. Benim ordum 'Peygamber Ocağı'dır.
Kutsaldır… Kutsalıma uzanan eller yine kutsal sayılanlar tarafından kırılır… Yurduma alçakları uğratma sakın diyor ya işte o millet yurdunu alçaklara yurt yaptırmamak için göğsünü germiştir.
Canı ve kanı pahasına… Demokrasi şehitlerimize saygıyla…