8 Kasım tarihli gazetenin aynı sayfasında yer alan bir diğer "Ferguson krizi" haberi ise, Yurtta Büyüyen Recep En Güzel Cevabı Verecek başlığıyla yer almıştı. Haberde SHÇEK Hukuk Müşaviri Recep Doğan'ın portresi bir başarı öyküsü olarak sunulmuş ve Ferguson'a karşı yürüteceği anlaşılan hukuk mücadelesi ile ilgili görüşlerine yer verilmiş.
Haberin giriş bölümündeki cümlelerde, haberin nötral olması gereken diline ters düşen, okuru yönlendirici nitelikte, muhabire ait öznel yorumlar var.
İlk cümlenin bir bölümü:
"York Düşesi Sarah Ferguson'un.. çektiği görüntülerle Türkiye'yi kötülemesine karşı..."
"Türkiye'yi kötülemek", son derece yoruma açık bir ifade. Belki hükümet veya SHÇEK veya bir kesim böyle düşünebilir. Ama başka bir kesim "SHÇEK'yi eleştirmesine" diyebilir veya bir başka kesim "acı gerçekleri ortaya çıkarması" diye düşünebilir.
Biz gazeteciler bu ülkenin bin türlü acı gerçeğini, ezilenlerin dertlerini izler ve haber yaparken Türkiye'yi mi kötülemiş oluyoruz, görevimizi mi yapmış oluyoruz?
Bu soru çok önemlidir.
Müteakip cümleler: "Şu anda İngiltere'de olan kurumun Hukuk Müşaviri Recep Doğan ise sadece başarı öyküsüyle bile Ferguson'u mahcup edecek. Çünkü o yetiştirme yurtlarında büyümüş. SHÇEK Hukuk Müşaviri Recep Doğan'ın ilginç hayat hikâyesi alkışlanacak cinsten..."
"Sadece başarı öyküsüyle bile", "mahcup edecek".
"..hayat hikâyesi alkışlanacak cinsten.."
Bu ifadelerde taraflılık, yönlendirme ve gelişmelerle ilgili "falcılık" var.
Oysa muhabirin böyle bir lüksü yoktur. Doğan'ın öyküsü ilginç olabilir, süreçte izleyeceği yöntem ve görüşleri de.
Ama bırakacağız, ona okur karar verecek.
Editörlerin bu tür şahsi, yönlendirici ifadelere karşı hassas olması gerekiyor.