Kıymet bilmek diye bir kavram var. Sizi zor zamanlarda yalnız bırakmayan arkadaşlarınızın, en karmaşık dersleri size kolayca öğreten hocalarınızın
Bir de toplumsal yaşamda "kıymet bilmek" kavramı var. Örneğin, siyasete heves etmezsiniz ama siyasete girip ülkeye hizmet edenlerin kıymetini bilirsiniz. Bunlara belki oy da vermezsiniz ama arkalarından haince, alçakça, aşağılıkça konuşmazsınız. Onların ülkeye ve dolayısıyla size, ailenize, geleceğinize hizmet etmek istediklerini bilirsiniz.

VEFAT EDİNCE ÖVDÜLER
Siyasi yorumcu olarak Türkiye'de politikacıları çok eleştirdim, ama bunların kıymetini de hep bildim. Örnek olarak Turgut Özal'ı göstereyim. Özal gerçekten bütün birikimini ülkenin geleceğine adamıştı. Donmuş bir ekonomik sistemi hareketli hale getirdi, Türkiye'yi dünyayla rekabete soktu. Özal'ın döneminde hiç alışık olmadığımız atılımlar yapıldı.
Turgut Özal iç siyasette tabii ki hatalı davranışlarda da bulundu. Bunu sık sık eleştirdim, ama onun kıymetini hep bildim. Hiç kompleks duymadan ona destek verdim. Yazılarımla icraatını övdüm, yanında durduğumu hep belirttim.
Özal'a çok ağır eleştiriler de geldi. Bugün Tayyip Erdoğan'a insafsızca saldıranlar, o gün de Özal'a saldırıyorlardı. Ve derken Özal vefat etti. Onun vefatı ertesinde, yaşarken ona hiç insaf etmeyenler övgü dolu yazılar yazmaya başladılar. O dönemde bir tek yazı yazdım. Özal'ı övenlere dedim ki: "Ben bunları o yaşarken de yazmıştım."

TEŞEKKÜR EDİYORUM
Bugün Cumhurbaşkanı Erdoğan'a aynı duygularla bakıyorum. Onun kıymetini biliyorum. Hatalarını da eleştiriyorum ama Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın enerjisine hayranım. Türkiye'nin önünde açtığı ufuklar beni büyülüyor, hiç hayal bile etmediğimiz altyapıların gerçek olması beni şaşırtıyor.
Kısacası, Cumhurbaşkanı Erdoğan'a da rahmetli Özal'a yaptığım gibi hem teşekkür ediyorum hem de onun kıymetini biliyorum.
Bugün Cumhurbaşkanı Erdoğan'ı eleştirmekten öteye ona terbiyesizlik edenlere, hakareti eleştiri sananlara acıyorum. Bunlar acaba analarının ve babalarının da kıymetini bilmediler mi?