Yakın siyasi tarihimizin sonsuza kadar unutulmayacak ayıbı, 27 Mayıs 1960 darbesi sonrasında Başbakan Adnan Menderes ile Dışişleri Bakanı Fatin Rüştü Zorlu ve Maliye Bakanı Hasan Polatkan'ın idam edilmeleridir. Onları idama mahkûm eden Yassıada Adalet Divanı da kararları ile Türk yargısının üzerine kolay kolay silinmeyecek bir hukuksuzluk damgası vurmuştur.

Cahil ve bilinçsiz
Aradan geçen uzun yıllardan sonra, birilerinin siyasi idamları mizah ya da sohbet örtüsü altında yeniden gündeme getirmesi ancak cahillikle ya da hafıza zayıflığı ile izah edilebilir.
Aslında bu tür cahillikler ya da bilinçsizlikler birileri tarafından seslendirildiğinde, toplumun tüm kesimleri, parti ve ideoloji farkı gözetmeksizin bunlara tepki göstermelidir.

Halk TV ayıbı
Ama ne yazık ki, özellikle CHP her konuyu iktidara muhalefet etmek kapsamında değerlendirdiğinden ötürü, bu ayıplı davranışları kınamaktan öteye alkışlıyor da... Bu partinin TV kanalı olarak bilinen Halk TV, sözünü ettiğimiz türdeki ayıplı söylemlerin kamuya duyurulduğu araç konumundadır. Tarih ve siyaset bilinci olmayan kişilerin idam gibi bir konuyu sakız gibi kolayca çiğnenecek şekilde sohbetlerinde kullanıp, sözde iktidar eleştirisi yapmaları öncelikle cahillikten kaynaklanacak bir ayıptır.

İdam ve sona ermesi
Türkiye'de 1999'a kadar sadece Menderes ve arkadaşlarının değil pek çok kişinin kolayca idama mahkûm edilip hemen infaz edilmeleri, ABD'nin Abdullah Öcalan'ı idam edilmemesi şartı ile Türkiye'ye vermesi ertesinde sona ermiştir. Dönemin ABD Başkanı Clinton'un koştuğu bu şart ile idam cezası Türk Ceza Kanunu'ndan çıkartılmıştır. O güne kadar sade Menderes'in değil Deniz Gezmiş ve arkadaşlarının da son nefeslerini idam sehpasında verdikleri unutulmamalıdır.
İzmir Suikastı Davası'nın utanç verici idamları ise, artık tarih öncesindeymiş kadar uzaktadır.

İdam pazarlamacılığı
Bütün bu gerçekleri düşününce, Halk TV'deki bir programda kolayca idamdan falan söz ederek sözde siyasi sohbet yaptıklarını sananların bilinçsizlikleri, açığa çıkıyor. Yıllarca sahnedeki başarılı oyunları ile kitlelerin beğenisini kazananların, sonunda böylesine bir uygunsuz konuma düşmeleri gerçekten üzücü oluyor. Yani öncelikli sorun bu kişilerin yargı önüne çıkmaları değil, sanatçı kimliği ile idam pazarlamacılığını nasıl bağdaştırdıklarıdır.