Zaman zaman vatanınızda kendinizi gurbetteymiş gibi hissedebilirsiniz.
Hatta Nâzım Hikmet'in ruh haline girer ve "Kendi memleketimde esirim" de diyebilirsiniz.
Ülkeyi yöneten seçilmiş kadrolarla aynı düşünceleri paylaşmamak, insanı bazen çileden çıkartabilir...
Bu gibi durumlarda hiçbir partinin sonsuza kadar iktidarda kalmadığını ve bu arada her faninin ölümlü olduğunu hatırlayın.
Eğer çok partili demokrasiyi sonuna kadar korursanız ve iktidara alternatif olabilecek bir muhalefet partisi de çıkarsa, değişim rüzgârları daha hızlı esmeye başlar.

İhanete doğru
Bütün mesele sizin bu negatif ruh halinizin sizi muhalefet etmekten hainlik etmeye sürüklememesidir.
Eğer kendinizi Türkiye'yi hedef alan ülkelerden birinin ajanı gibi ya da bir terör örgütünün sempatizanıymış gibi hissediyorsanız, siyaseti izlemeyi hemen bırakın. Bu ruh hali içinde ne kendinize ne de ülkenize bir faydanız olur. Hatta sonunda adliyelik de olabilirsiniz.

Negatiflikten hayır çıkmaz
Unutmamanız gereken bazı gerçekleri de gözden kaçırmayın... Yakın düne kadar birbirlerinin canına kastedecek kadar düşman olan ideolojilerin ya da partilerin mensupları, bugün aynı saflarda değil mi? Ve birbirleri ile asla uzlaşamayacak olan görüşlerin sahiplerinin, sadece nefretlerinin veya yalnızca öfkelerinin rüzgârında birlikte olduklarını görmüyor muyuz?
Bu çeşit birlikteliklerde asla iktidardaki seçilmişlere alternatif olacak partiler çıkmaz. Çünkü toplumlar negatiflerin değil pozitiflerin söylemlerine kulak verir.

Almanya yarası
Son olarak da vatanında kendini gurbetteymiş gibi hissedenlere, gerçek gurbeti anlatan bir Ozan Arif'i "Almanya Yarası" şiirinin iki kıtasını hatırlatayım...
"Bu almanya bize var ya efendi, Her bir şeyi sinsi sinsi öğretti.
Türklüğümüz pasaportta küflendi, Yetmişikibuçuk cinsi öğretti.
.................
Arif der ki; zıkkım olsun parası, Zor kapanır almanya'nın yarası, 'ali'leri 'aleks' yaptı burası, 'hasan'ın yerine 'hans'ı öğretti."