Biz köşe yazarlarının önünde verilmesi gereken çok önemli kararlar ve seçilmesi gerekli öylesine hayati alternatif çözümler var ki...
Birkaç örnek vereyim:
- Kılıçdaroğlu Çankaya resepsiyonuna katılsın mı katılmasın mı?
- Hanefi Avcı'nın söylediklerine mi, yoksa onun olduğu ileri sürülen dinleme kasetlerine mi kulak verelim?
- Başı örtülülerin kaderini başı açıklar mı yoksa beyni açıklar mı belirlesin?
- Batı Trakya Türkleri için anadil ne anlama geliyorsa Türkiye Kürtleri için de anadil aynı anlamı taşıyabilir mi?
-Beyaz Türkler bir azınlık mıdır, yoksa Türkiye mozaiğinin renklerinden biri midirler?
- Tek millet iki devlet olarak yaklaştığımız Türkiye-Azerbaycan kaynaşıklığında Azeri milli takımı Türk milli takımını yenince, devlet millete ağır basmış mı olur?
- İhracatın artması, işsizliğin düşmesi, Borsa endeksinin yükselmesi ekonominin kötüye gittiğinin işaretleri olabilir mi?
- Devlete hâkim olan cemaatlerden en etkilisi "Bürokrasi" midir, "Juristokrasi" midir yoksa "Gülen Cemaati" midir?

Zor tercihler
Bunlar gibi nice önemli ve hayati konuda vereceğimiz kararları da, koyacağımız teşhisleri de, tüm ilgililer ve ilgisizler heyecanla bekliyor.
Yani işimiz kolay değil.
Ne var ki ömür biter yol bitmez.
Sırtımızdaki bunca yük ve taşınması çok güç sorumluluklar varken, bir de mesleğimizle ilgili tercihler yapmamız gereği getirildi önümüze.
Örneğin "Sokak yazarı" mı yoksa "Bulvar yazarı" mı olacağız.
Ya da "Sit-com gazetecisi" mi yoksa "Araştırıcı gazeteci" mi olacağız?
Bunlar "Değişim"in gündemimize soktuğu yeni tercihler.
Daha düne kadar "Kartel yazarı" olmak her şeye yetiyordu.
Öyle her konuda karar vermek veya çeşitli tercihler arasında seçim yapmak gibi durumlar söz konusu değildi.

Farklı sokaklar
Genelkurmay'daki bir brifingden alınan yönergeye, yahut Ankara'dan gönderilen bir ortak manşete uyarlı yazı yazmak, mesleğin icrasına yetiyordu.
Ama değişim sürecinde ayaklar baş oldu.
Şimdi gazete yazarlarının sokak sokak gezmesi gerekiyor.
Ne var ki İzmir'in sokakları ile Kayseri'nin sokakları aynı değil.
Bir de eskiden hiç olmayan başka bir yol var hepimizin önünde.
Buna "İletişim oto-yolu" deniliyor.
İnternetin bizi içine tıkıştırdığı siber âlemde, sadece sokaklar değil, her ev ve her birey farklı seslerle kafamızı karıştırmakta.
İnsansı bülbüller günde 24 saat twitter'de şakıyor şimdi.

Değişimin çapı
Kolomb'un Amerika kıtasını keşfetmesinden sonraki 50 yılda yayınlanan kitaplarda, bu keşiften bahis yoktu.
Şimdi ABD Başkanı'nın başını kaşımasını canlı yayında izliyoruz.
The New York Times'ın bir haftalık koleksiyonunda, insanlığın Yeni Çağ'a kadar edindiği bilgiden daha fazlası varmış.
Bize düşen, sokaklarda bunları aramak olacak herhalde.
Irkçılık ile milliyetçiliği karıştırmamayı sokaklarda öğreneceğiz.
Laikliğin yasakçılık değil özgürlükçülük olduğunu anlayacağız sokaklarda.
İşimiz kolay değil.