İNCİ Ertuğrul'un TGRT'deki programında bir kadın, kayıp kızının öyküsünü anlatıyordu. Kız 13 yaşındayken başlık parası alıp, onu bir adama vermişler daha doğrusu satmışlar.
İnci Ertuğrul bunları duyunca, "13 yaşındaki kız evlendirilir mi? Neden böyle yaptınız" diye sordu. Kadının cevabı şöyleydi:
- Oldu işte!
Kızcağız dayak yiye yiye iki tane de çocuk doğurmuş. Sonra da bir gün ortadan kaybolmuş. Kocası da onu aramamış bile. Biraz evvel "Oldu işte" diyen anne televizyondan "Kızım nerede isen bize dön" diye sesleniyordu.
İnsancıkların bu tür öykülerini televizyon programlarına yansıdığı zaman öğrenip dehşete düşüyoruz. Bu tür öyküleri "Hayat" ve "Kader" olarak yaşayanlar ve durumlarını kimseye duyuramayanlar ne yapıyor acaba?
Bu tablonun sorumluları, töreler mi, gelenekler mi, coğrafya mı, ahlak mı diye karar vermek zor. Ama çok sefil bir tablo bu. İnsan kızını bu duruma nasıl sürükler, anlayabiliyor musunuz?