Yönetilen ülkelerin ekonomisi barışa muhtaçtır.
Sistemi yöneten ülke ise zaman zaman "savaşı andıran ortamlara" ihtiyaç duyar.
Hegemonya yıprandığında...
Hegemonun ekonomisi sarsıldığında vakit gelmiştir...
Savaştan yeniden güçlenerek çıkma fırsatı doğacaktır.

***

Çanlar çalıyor, işitmek istemiyorsunuz...
Yazıma bu yüzden lafı uzatmadan başladım...
Bir gerçeğin üzerine atılan örtüyü sertçe çekip çıplak bakmanın tam zamanıdır.

***

Tartışmaları izliyorum...
Günler global ekonomideki inatçı tıkanıklıklardan söz ederek geçiyor.
Ama bu tıkanıklıkları açmanın bir yolunun da savaş hâli olduğunu söylemeye kimsenin dili varmıyor sanırım.
Oysa kahredici bir gerçektir bu...

***

Sadece siyasal beceriksizlikler yüzünden değil, ekonomik krizler ve çözüm arayışlarının da etkisiyle iki büyük dünya savaşı yaşandı...
Peki savaştan sonra ne oldu, onu konuşmaktan kaçınırız çoğu zaman...
ABD, nasıl hegemonyasını kabul ettirdi?
Dolar nasıl dünyanın "para"sı oldu?
ABD, neden müttefikleri hırpalanıncaya kadar bekledi?

***

Şunu da sormalıyız artık: Bugün doların gücünü restore etmenin en keskin yolu nedir?
Trump ve ekibi niye bu kadar baştan kara gidiyor, Avrupa niye kaynaklarını silahlanmaya harcamak zorunda bırakılıyor?

***

Bir savaş atmosferi oluşturmak için neredeyse "yalan" sebepler üretiliyor, görmüyor musunuz?
Tam da Avrupalılar yeniden "Kalıcı Rus tehdidi" korkusunu tekrar inşa etmeye başlamışlarken...
Tıpkı İkinci Dünya Savaşı öncesinde hiçbir işe yaramayan barış anlaşmalarının yapıldığı döneme benzeyen uzlaşmalar sahneye çıkmışken...
Putin birden tam tekmil savaş üniformasıyla Kursk'ta ortaya çıkıverdi.
Kimse demiyor ki, yahu o SSCB'ydi; ideolojik bir ideali ve her ülkede sosyalist müttefikleri vardı, bu Rusya niye global bir tehdit olsun?

***

Diyeceksiniz ki...
Bu ortamda artacak enflasyonda geniş halk kitleleri ne olur diye dertlenen kaldı mı? Bilemiyorum.
Ama insan şüpheye düşüyor bazen...
Trump ve Putin arasında danışıklı dövüş mü var?

***

NOT DEFTERİ
Senin gibi, var gücümle çırpındım unutmamak için... Senin gibi, unuttum. Senin gibi, ben de avunmak bilmez bir belleğim olsun istedim; gölgelerden ve taştan bir bellek. (M. DURAS / Hiroşima Sevgilim)