"Annemlerde yemek yemem, şurada bir şeyler atıştırıp öyle gideceğim" dedi.
Ne diyeceğimi bilemedim..
Malum, Türk erkeği annesinin yemeklerini sever, ne yese lezzetli gelir. Bu algının çocukluğunun mutlu hatırası olduğunu anlamak istemez, lezzet zanneder. Hatta bu basmakalıp ısrar yüzünden eşinin kalbini kıranlar çoktur.
İyi de şu genç adamın "Annemlerde yemek yemem" demesi neyin nesi?
Yüzümdeki ifadeyi görünce, "Annem sağlıklı yiyecek diye bir şey tutturdu, tatsız tuzsuz yemekler yapıyor, hiç sorma abi!" diye açıklayınca, rahatladım.
Lakin problem de tam orada işte!
Sağlıklı yemek niye tatsız tuzsuz?
Böyle olursa, hangi çocuğa, kaç gence sağlıklı yemeği sevdirebiliriz?
***
Önce şunu tekrar edeyim...***
Çok karmaşık bir denklem bu...***
Tüh!
Yine yerim yetmedi.
Sağlıklı yiyecekleri çıtır çıtır, kıtır kıtır hale getirmeden gençlere yararlı şeyler yediremeyeceğimizi anlatacaktım.
Bu önemli çünkü.
Başka zamana artık...
***
NOT DEFTERİ
Artık sömürülecek olan ruhtur. Bu yüzdendir ki bu yeni çağa depresyon ya da tükeniş (burnout) gibi ruhsal rahatsızlıklar eşlik ediyor. (BYUNG-CHUL HAN / Psikopolitika)