İçeri girdim...
Salonun her yanında takımı bozulmuş bir uzun kanepe, bir koltuk, bir sehpa...
Yeni eşyalara yer açmak için duvara itilmiş yemek masası...
Atılmaya kıyılamamış yastıklardan oluşmuş bir yığın...
İki evin eşyası birbirine ancak bu kadar karıştırılabiliyor işte!
Sanki insana pek yer kalmamış gibi...
Yine de bu karman çormanlık içinden yeni bir hayat çıkarma telaşı var içeride.
***
Bu tablo neyin nesi, diyeceksiniz...***
Niye anlatıyorum bunları?***
Emlak sorununu çözmek için geniş kitlelerin kira bedeli öder gibi ev sahibi yapılması için projeler üretilmesi güzel.
Çok ihtiyaç var.
Ama şunu anlamak zorundayız...
Genç nüfusu ve evlenip yeni ev açma eğilimi yüksek bir ülkede kiralık ev sıkıntısı, arsız ve fahiş kira bedelleri daha farklı meseleleri de içeriyor.
Sonuçta ne oluyor?
Kimse sosyal medyadaki tatil fotolarına bakıp kendini aldatmasın...
Orta sınıf ruhen ezile ezile aşağıya doğru itiliyor.
Bunun sosyal, siyasal ve kültürel sonuçlarını düşünmek gerek.
***
NOT DEFTERİ
Hiç kimse olmamak için herkesleşiyoruz. Ben, birine; biri, başkasına; başkası, yabancıya dönüşüyor. Kimse kendine benzemiyor. (ZEYNEP MERDAN / Kendilik Cesareti)