Ey ziyafetin sahibi ben açım. Ne zaman yiyeceklerini yesem, onlar da beni yiyor, acıkıyorum... Yediğim zaman sonsuzluğa kadar doyacağım bir yemek nasib et bana yarabbi... Zira biliyorum, yemesini ve yediğini bilen her aç için senin ziyafetinde tokluk vardır. (MIHAIL NUAYME/ Kalk Son Gününe Veda Et)

***

Herkes unuttuğu zaman, insan kendini hatırlar. (YUSUF ATILGAN/ Siz Rahat Yaşayasınız Diye).

***

Kamyonetin camından plaja, okyanusa, gelip geçen gemilere bakıyorum. Masmavi gökyüzünü, yaban ördeklerini ve Kanada kazlarını izliyorum. Joyce bana gülümsüyor. Köpekler hakikaten gülümsüyor ve Joyce'un gülümsemek için bir sürü nedeni var. Dünya çok güzel ve o da bunun bir parçası... Ve henüz biz insanlar bunun bir parçası değiliz. Bize bir bakın. Hepimiz kayıp doğuyoruz, öyle değil mi? Hepimiz Tanrı'dan ayrılıyoruz. Bize sürekli bunu öğretiyor hayat. İsimlerimiz var, işlerimiz var. Ama bir anlamımız da olmalı. Olmak zorunda. (DOUGLAS COUPLAND/Hey, Nostradamus)

***

Kimse her şeyi bir defada söyleyemez. (R.D.LAING / Bölünmüş Benlik)

***

Ne zaman yaşıyorsun? Ne zaman derinliklere iniyorsun? Hep işine dalmış durumdasın. (CESARE PAVESE / Yaşama Uğraşı)

***

Sen eline bir uçurtmanın ipi tutuşturulana kadar göğe bakmadın. (A. ALİ URAL / Makyaj Yapan Ölüler)

***

Bu insanların çoğu aslında tetiği çekmeden çok uzun zaman önce ölmüştür. (DAVID FOSTER WALLACE / Bu Su)

***

Devir öyle bir devir ki insan kalkıp da 'Şuyum' diyemiyor; iyi bir şey zannedip "Ben de" diyorlar. (ŞULE GÜRBÜZ / Zamanın Farkında)

***

Aşk da dinozorlar gibidir, bütün dünya onların ölümünü düşünerek oyalanır. (MONIKA MARON / Animal Triste)

***

Seni seviyorum, çünkü dünyayı batarken seyretmekten hoşlanıyorum. (WILHELM GENAZINO / O Gün İçin Bir Şemsiye)

***

Tâmir etmeyi öğrendiği şeyi, daha kolay kırıyor insan. Bilginin ayıbı bu! (BAŞAK BUĞDAY /Ihlamur Günlükleri)

***

Okumak emir almaz. Kimse sizin yerinize karar veremez. Bir aşkta ya da güzel havalarda olduğu gibi okumada da aynı şey geçerlidir; ne kimsenin ne de sizin elinizden bir şey gelir. Kimseniz onunla okursunuz, neyseniz onu okursunuz. Okumak, kan anaokulunda kendini öğrenmektir. Kim olduğunu yalnız başına bulduğun unutulmaz bir bilgi yoluyla öğrenmektir. (CHRISTIAN BOBIN/Eksik Parça)