Biz neler gördük! Bülent Ecevit mesela...
Büyük deprem sonrası Washington'a yardım talep etmeye gitmişti.
O sırada New York'ta toplanan BM genel kuruluna katılıp da konuşma yapmasın diye kendi hükümetinin Dışişleri Bakanlığı çeşitli manevralarla Başbakan'ını engellemişti.
İsmail Cem'i hatırlıyorum; Afganistan harekâtına Türkiye'nin katkısı üzerine konuşacaktı.
Kendi bakanlığının BM genel kuruluna dağıttığı yazılı metin kendisi ve konuşması hakkında yanlış bilgiler içeriyordu. Kâğıtları geri toplama çabası genel kurul salonunu birbirine katmıştı.
Türkiye bugüne kadar sadece BM değil, bütün uluslararası platformlarda "nemize lazım, aman bir arıza çıkmasın da!" tavrını seslendirmiştir.
O ennnn bağımsızlıkçı(!) havaları atan siyasilerimizin dar kapsamlı toplantılarda dahi yabancıların yanında nasıl pek sevimli, pek uslu oluverdiklerini, dişe dokunur hiçbir iddiayı seslendirmediklerini benim kuşağım iyi bilir.
O yüzden, Erdoğan'ın BM'deki güçlü ve berrak iddialar taşıyan konuşmasını hafife almak için olmadık taklalar atanlara gülüp geçiyorum.
Sosyal medyada atıp tutanlara bakıyorum, bazılarını tanıyorum: Elli kişilik parti toplantısında bile pısıp lafını yutan adamlar!
Tabii içleri huzursuz; çünkü bu nefret duygusu ve itiraz şehvetlerinin kendilerini insan olarak nasıl alçaklaştırdığının farkındalar.
Düşünün...
Erdoğan BM kürsüsünden Mısır darbesini mahkûm ediyor; BM kürsüsünden BM'nin çifte standartlarını eleştiriyor.
Bunlar koltuklar boş muydu, dolu muydu hesabı yapıyor; fotoğraflarla oynayarak kamuoyunu etkilemeye çalışıyorlar.
Bir de sorsan, hesapta solcular!
Oysa her gün biraz daha Sisi'leşiyorlar.