Makyaj empatinin düşmanıdır.
Çünkü insan kendini bir başkasının yerine koyarak onun gibi düşünüp, onun gibi hissetmeyi deneyebilir ama kendini bir "maske"nin veya bir "rol"ün yerine koyamaz.
O yüzden iyi makyaj, varlığını belli etmeyen makyajdır.
Dahası da var...
Belki şiddetin üzerini kapatmak için makyaj kullanabilirsiniz ama şiddeti anlatacağınızı sanarak "tuzu kuru" ve ünlü yüzlere makyaj yaparsanız, çekilen acı ve şiddet bir anda parodiye dönüşür. Bir çuval incir berbat edilir ve sonuçta "görünen" yine ünlü olur!
Bu bakımdan lafı uzatmadan söyleyeyim...
8 Mart dolayısıyla erkek şiddetine karşı kampanyada "O Ben Olabilirdim" fotoğraflarının kullanılması tatsız bir hatadır!

Yeri gelmişken şunu belirtmeliyim...
Sosyal dikkat ve yardım kampanyalarında ünlülerin kullanılması çok yaygın bir model.
Fakat artık Batı'da da (özellikle Madonna'nın Malawi kampanyasının başarısızlığından sonra) çok tartışılmaya ve kuşkuyla karşılanmaya başlandı.
Ünlüler kendi üzerlerine yönelen ilgi projektörlerini katıldıkları sosyal kampanyanın konusuna da yönlendiriyorlar.
Bu doğru!
Ama bir konuda dikkat çekmek ile kitleleri harekete geçirmek arasında büyük fark var. Üzerinden birkaç hafta geçtikten sonra anlaşılıyor ki, sonuçlar beklentiyi karşılamıyor. Ünlüye ün katan kampanyalar esas amacına hizmet edemiyor. Geçen gün bir kafedeydim.
Yanımdaki masada üç genç kız "O Ben Olabilirdim" fotoğraflarına bakıyorlardı.
İçlerinden biri, sanırım Ezgi Mola'nın alnı ve boynunda derin yarıklar resmedilmiş görüntüsüne bakarken, "Ayy, kıyamam! O sen olamazsın!" deyiverdi. Arkadaşları da bu tepki karşısında kıkırdadılar.
Birçok kadının da Hülya Avşar'ın morartılmış gözlerine bakarken dişlerini sıkıp "o ben olabilirim ama sen olamazsın; sen Hülya Avşarsın!" dediğinden eminim.
E, buyurun bakalım; ne oldu şimdi!
Hiçbir fotoğraf eşi tarafından 25 yerinden bıçaklanarak öldürülen Selma Civek'in veya sevgilisi tarafından dört gün aç susuz bırakılıp dövülerek öldürülen Meral Tahta'nın acısını "can"landıramaz!
Kaldı ki, kadınlar üzerindeki ölümcül erkek şiddeti çırılçıplak bir gerçekliktir!
İhtiyacımız bu sorunun görünmesi değil, çözülmesi!
Şehrin her yanına, bunlar değil, çözümü tartışan billboard'lar asılmalıydı!