Üniversiteye hazırlanan bir gençle konuşuyordum. Kurslar ve bitmek tükenmek bilmeyen sınavlarla geçen öğrenim hayatından söz ederken...
"ÖSYM Başkanı gibi olmak isterdim" dedi.
Önce uyanamadım! "Hangi anlamda?" der gibi baktım.
O hemen lafa girip açıkladı: "İlkokuldan beri yaptığımız en küçük bir hatayı bile bağışlamayan bir sistemin içindeyiz. Çok acımasız. Rekabet öyle büyük ki, ayağınız sürçtüğünde hemen ceza kesiliyor. Bir de şu ÖSYM Başkanı'na bakıyorum. Geleceğimiz onun elinde ve hata üstüne hata yapıyor. Ama hep affediliyor."
Bu sözlere karşılık bir şey söyleyemedim. Siz yerimde olsanız, ne derdiniz?
Buruk bir gülümsemeyle sustum.