Yaşı kırkın üstünde olanlar için... Özellikle de anne babalığın zor çarklarından geçmekte olanlar için son zamanların en gözde sohbet konusu günümüz gençleri!
Dikkatimi ister istemez çekiyor; hangi sosyal sınıftan olursa olsun üç dört kişi yan yana gelmeye görsün...
Laf mutlaka dönüp dolaşıp "Şimdiki gençler"den yakınmaya veya "yeni nesili" kıyasıya eleştirmeye gelince, konuşmalara doyulamıyor.
Tabii biraz samimi bir iç dökme ve biraz da "biz böyle değildik" diyerek böbürlenme havası var bu konuşmalarda.

Geçenlerde çoğunluğu 20'li yaşlarda çocuk sahibi anne babalardan oluşan kalabalık bir eş dost masasında konu yine "şimdiki gençler"den açılınca...
Herkes dökülüverdi!
Onlara göre...
Gençlerin çoğu "boş"tu ve "tüketim tanrısı"na tapınıyordu.
Çok iyi eğitim almış olanların bile dünyaya bakışı pek sığdı!
Bilgiyle ilişkileri ya çıkara ya da hoş vakit geçirmeye dayalı bir ilişkiydi.
Yıllar boyu test çözerek sınavları geçmişlerdi ve hayat sınavının test çözümüne benzemediğini görünce sersemliyorlardı.
Bıkkındılar. Can sıkıntıları o kadar büyüktü ki, akıl sır erdirilemiyordu. Vesaire vesaire... O sırada ortamdan koptum.
Kulağım konuşulanlarda kaldı ama zihnim bir yandan dalıp gidiyordu.
Düşünüyordum da...
Fazla toptancı yargılara dayanıyor olmalarına karşın 40'lı, 50'li yaşlardaki bu insanların şimdiki gençlere yönelttikleri eleştirilerin bütünüyle haksız olduğu söylenebilir miydi?
Hayır!
Ama halleri bir tuhaftı...
Sanki bu gençler...
Başka bir yerden, başka bir dünyadan gelmişlerdi! Onlardan söz etme, değerlendirme, yakınma biçimleri aynen böyleydi.
Genellikle de günümüz gençlerine yöneltilen eleştirilerin genel karakterinde hep bu özellik dikkati çekmiyor mu?
Sanki bütün bu gençleri bir UFO yeryüzüne getirmiş ve bırakıp gitmişti! Oysa kabul etmek zorundayız ki...
Bu çocuklar bizim çocuklarımız.
Bizden kopuk biçimde ve bize rağmen böyle olmadılar.
Bizimle ve büyük ölçüde de bizim yüzümüzden böyle oldular. Diyelim ki, biz daha idealisttik, onlar değil!
Ama niye?
Derme çatma idealizmimizin
"yenilgi"sini yaşayarak öğrendikleri için olmasın sakın!
Ya da romantizmimizi zamanla mızmızlığa çevirdiğimizi gözlemleyip bize benzemek istemedikleri için olmasın!.. Şimdiki gençleri eleştirmeye önce "yaşlıları" mercek altına alarak başlamalıyız.
Bu konuda söylenecek daha çok şey var. Devam ederiz.