Adam aklını yitirmenin eşiğinde...
Kendisini terk eden sevgilisine sesleniyor: "Sara geri dön. Sen gittin gideli çiçekler susuz. Kurudular... Artık hiçbir şeyi hatırlayamıyorum, ağaçları bile... Bir tek çamları ve meşeleri tanıyabiliyorum."
Oysa onu kucağına yatıran kadın Sara değil, bir başkası. Kadın sakallarını öptüğü adamın yalnızlığını ne yapsa dindiremeyeceğini anlıyor o an."
Ferzan Özpetek'in " Kutsal Yürek/Cuore Sacro " filminin çarpıcı sahnelerinden biri bu...
Kanal D HomeVideo, Özpetek'in filmlerini dvd halinde piyasaya sürdü. 2005'te İtalya'da ödüllere boğulan film, bizde çok eleştirilmişti.
Sinemada seyredememiştim.
Dvd'sini görünce hemen alıp izledim.
Şehir yoksulluğuna, " azize " olmanın arkaplanına, modern iş yaşamı hırslarına değinip geçen filmi çok beğendim.
Gerçekten etkilendim.
Belki sinemada izleseydim, böyle olmayacaktı. Ama bazı filmler kitap okumayı andırıyor. Evde bir koltuğa kurulup tek başınıza izlerseniz filmle aranızda bambaşka bir bağ kuruluyor.
Başroldeki Barbara Bulova'yı ve küçük Benny rolündeki Camile Dugay Comencini'yi tanımak; onların bir arada oldukları, hele bir akşam sokağa atılmış bir masada yemek yedikleri sahneyi izlemiş olmak bile bir sinemasever için hoş deneyim.
Meraklısına öneririm.