Huzur, dedim de...
Manevi boyutu bir yana, günümüz insanı için ancak "taklitleriyle yetinilecek" bir şey belki de huzur...
Mesela işi gücü bir yana bırakıp dalından henüz düşmüş yeşil zeytinleri topladıktan sonra evde "kırma zeytin" yapmaya kalkışmak huzur denilen ruh durumunu andırabilir.
Ya da bir tür meditasyon temrini nin; bir şükür duası nın yerine geçebilir.
Buraya nereden geldik?
Aynı arkadaşım bana laf arasında "kırma zeytinden bahsedip duruyorsun, nasıl yapılır?" diye de sordu. Bir bilenden tarifini aldım, buraya yazıyorum.
Malzeme şu:
Taze yeşil zeytin.
Kaya tuzu.
Limon suyu.
Zeytinyağı.
Tek tek kırıp çizdiğiniz zeytinleri bir kavanoza koyun. Acısını atmaları için tepesine kadar su doldurarak ve üç günde bir suyunu değiştirerek on-on beş gün kadar bekletin. Sonra bir güzel yıkayın ve uygun miktar tuz ve limon suyu ekleyerek tekrar suya yatırın. Kavanozun tepesine de zeytinyağı ekleyin. İki gün sonra yediğinizde bayılacaksınız.