"Bize ne kardeşim senin nereye gittiğinden?" diyenler de olur şimdi. İyi de, hayatın kıyısını köşesini kendi köşemize taşımazsak olur mu? Bilirsiniz ben mesleki deformasyonun doruklarında gezinen, iş manyaklığını "karakter" haline getirmiş, tahtası eksik kalem tutuculardanım.

Kültür olsun
Yani nere gitsem gözlerinizi cebimde götürür, bir yere oturunca o gözleri sigara paketi, çakmak nevinden masanın üzerine koyarım sankim.
O zaman " al gözüm seyreyle " durumları olsun. Siz şu pavyon yazısını bir okuyun da genel kültür haznenize bu mevzu da dolsun.