Galatasaray'da on iki yıl okudum, ilk, orta ve lise.
1958'de girdim, 1970'de çıktım.
Bu on iki yıl boyunca biz "forma" giymedik.
Var olmasına vardı, lacivert ceket, göğüs cebi GS armalı... (Eskiden de bu "gayın-sin" imiş... Yoksa "gayın-sat" mı?) Yılda bir düzenlenen okul çaylarında giyerdik.
Boynumuzda da lastikli kravat.
Bayıldığımızdan da değil. Mahalle baskısından.
Bu baskı ancak orada geçerliydi, ne okulda ne de okuldan çıkınca hiçbirimizin, ama hiçbirimizin forma giydiğini görmedim.
Hatta tam tersine, okul içinde "berduş" gezme modası vardı.
Bu konuda özel bir kanun mu, bir yönetmelik mi vardı? Hayır.
Gelenek vardı.
Peki Galatasaray'ın bir "ayrıcalığı" mı vardı?
Kağıt üstünde hayır, uygulamada evet.
Peki bu nasıl oluyordu da oluyordu?
"İmtiyazsız, sınıfsız, kaynaşmış bir kitle" değil miydik?
Kağıt üstünde evet, uygulamada hayır.
Ama demek ki olabiliyordu...
Bizde olan diğer okullarda niçin olmasındı?
O çocuklar niçin sıkıntıya sokuluyordu?
Şimdi niçin sokuluyor?
Kaldırın şu forma saçmalığını.
Başka ülkede yok. Tövbe, Kuzey Kore'de var.
***
Buna karşılık, bol bol "nöbet" tuttuk.***
Oh, rahatladım. Altmış yıldır içimde kalmıştı.