Bu yeni bir eylem biçimi değil.
Elli iki yıl önce de bizim kuşağın hızlı delikanlıları ODTÜ'de Amerikan büyükelçisinin arabasını yakmışlardı...
Büyükelçi Robert Komer, ne halt etmeye geldiyse, rektör Kemal Kurdaş'ı ziyarete gelmişti.
Olay Komer'in değil ama Kurdaş'ın başını yedi.
Neyse ki bu sefer rektörün arabasının üstüne çıkıp tepinmekle yetinmişler, rektörü arabayla beraber yakmaya kalkmamışlar.
Futbol maçında soyunan lumpenler gibi soyunmuşlar ama.
Boğaziçi öğrencileri rektörü istemiyorlar.
Biz de Robert Kolej başkanı John Scott Everton'u istememiştik.
Kibar adamdı, tanısın tanımasın hepimize gülümserdi, adını "Eversmile" koymuştuk oysa.
Arabasına sataşamadan 12 Mart oldu, ortalık da mayna...
Boğaziçi öğrencileri bundan önceki rektörü de istemiyorlardı.
Tayyip Erdoğan seçtiği ve atadığı sürece de rahat durmayacaklar.
Çünkü dertleri rektör değil.
Rektörleri başkanın ataması Anayasa'da yazıyor mu? Yazıyor.
Bu Anayasa'yı halk onaylamış mıydı? Onaylamıştı.
Öyleyse boşuna tepişiyorlar.
Hadi bir muhalif babayiğit çıksın da "YÖK lağvedilecek, her üniversite kendi rektörünü kendisi seçecek" desin, ciddiye alalım.
Halk onaylarsa tabii.
Onları derdi YÖK'ü kaldırmak değil, YÖK'ü kendi keyiflerine göre kullanmaktır.
Eh, Kenan kazanmış oluyor.

***

Fakat bu CIA denilen örgüt de "muhayyile fukarası" be kardeşim...
Yeni yeni pislik yolları bulamıyorlar.
Alevi-Sünni çatışması yaratmayı denediler, halk yutmadı.
Türk-Kürt savaşı deniyorlar, halk gene yutmuyor.
Çünkü bu Türkiye, yetmişli yılların ülkesi değildir.
Tayyip Erdoğan'ı öldürmek üzere üç beş sümsük buldular, herifler dağlara kaçınca keklik gibi avlandılar.
Ömer Halisdemir gibi arslanlar da hiç hesapta yoktu...
Bugünün gençliği, bizim salaklar gibi birbirini öldürecek değildir.
Bir sağ-sol çatışması da yoktur, çünkü herşeyden önce sol yoktur.
Üniversiteyi kaşımayı sürdürecekler, belki "dozunu" da arttırırlar. Ama Gezi'de ne elde ettilerse ancak onu elde ederler.

Bu köşe yazısını aşağıdaki linke tıklayarak sesli bir şekilde dinleyebilirsiniz