Emirle parti değiştiren on beş kişinin kendini kullandırttığı siyasi skandal, "İyi Parti'yi seçime sokma" girişimi değildir.
"Meral Hanım'ı imza barajından kurtarma" operasyonudur.
Düğmesine ABD'nin hangi eyaletinden basıldığı da merak konusu bile değildir!
Meral Hanım, öyle atıp tuttuğu gibi "yüz bin imzayı" bulamayabilirdi... Büyük bir ihtimalle bulamayacak ve madara olacaktı...
(İP'nin meclis grubu da yok hükmündedir, meclis dağıldığı anda fiilen ortadan kalkacaktır. Bu kişilerin yeniden meclise girebilecekleri de çok şüphelidir.
Adlarını da kimse bilmiyor, önemli de değildirler.) Bütün bu rezilliklerden sonra muhalif basın umutlandı: Ulan, acaba mı?...
Şimdi akıl ve mantık, CHP'nin Meral Hanım'ın adaylığını desteklemesini gerektiriyor!
Çünkü çok özledikleri "otuzlu ve kırklı yılların CHP'sine" döndüler, yani Meral Hanım'a arka çıkmakla asıllarına "rücu" ettiler.
Fakat Abdullah Gül üzerinde anlaşacaklar gibi görünüyor! Yani rezillik boşuna yapıldı.
Tüh, ben de tükürüğümü "dişi kurt asenaya" oy verecek "daaevrimci arkadaşlara" saklamıştım...
Zarar yok, 2007 yılında cumhurbaşkanı seçilmemesi için ellerinden geleni hatta gelmeyeni yaptıkları Abdullah Gül'e şimdi utanmadan oy verecek Kemalistler'e ayırırız!