Farkında mısınız, bürokrasinin ve bürokrat kuyrukçuluğu yapan alafranga aydınların hep dayattıkları "biz adam olmayız" kötümserliği ortadan kalktı...
Yani, küçük bir kesimde sürmekte olan "kıllı ve kısa bacaklı adamlar ırzımıza geçmeye geliyorlar" edebiyatının dışında. Onları da ciddiye alan yok. Gerçi seçimden sonra gene "bu seçmen adam olmaz" diyecekler ama kendileri yazıp kendileri okuyacaklar.
Ancak emekli Ankara memurları, faşist gazetelerin "yandık, bittik, mahvolduk, halk aç, sefil" gazına geliyorlar çünkü elden kaçırdıkları "eski saltanatlarını" arıyorlar.
İnanmıyorsanız, "arabeskin" dönüşümüne bakın.
"Batsın bu dünya" demiyor artık kimse.
Arabesk ağlamayı sızlamayı bıraktı, "disko" takılıyor.
Halk kapitalist kalkınmayı sevdi, yeni oluşan burjuvazinin kalkınmadan ona da "pay verdiğini" somut olarak görüyor, yaşıyor ve rahatlıyor...
Elbette çok sorun var, ama hiçkimse Türkiye hakkında artık komünistlerin bir zamanlar tutturdukları gibi "ülkemiz emperyalizmin pençesinde yarı sömürge, yarı feodal bir ülkedir" diye saçmalayamaz.
Bu propaganda eskiden de etkili değildi, çünkü hiçkimse "yoklukta eşitlik" istemiyordu. Sosyaldemokrasi de, "olmayan pastayı paylaştıracağım" iddiasıyla gelip ülkeyi üstüste krizlere sürüklemiş ve davayı kaybetmişti.
Alafranga liberallere hele hiçkimsenin tükürdüğü yoktu. Şimdi de yoktur.
Bu nedenle gazeteleri okunmuyor ve kurdukları parti yüzde 1 bile oy alamayıp madara oluyor...
Onları çok ilgilendiren birçok konu halkın hiç umurunda değil. Hele hele "cami istemeyiz" gibi saçmalıklarla kendi kalelerine ne tür goller attıklarını da göremiyorlar...
İşte bunun için "çevrecilik süsü verilmiş Kemalist ayaklanma denemesi", Alman ajanlarının ve Türk kontrgerillasının umdukları etkiyi yaratmadı... AKP seçmeni Der Spiegel dergisini okumuyor ki...
Taksim olayları, iktidar partisinin oylarını hiç, tekrar ediyorum, hiç etkilemedi ve etkilemeyecek. Bir Marmaray, sekiz arbedeyi "nötralize" eder çünkü.
Çok çaresiz kaldılar, AKP içindeki "muhayyel" bir bölünmeden medet umacak kadar...
Bütün bunlar sağlıklı gelişmelerdir. Halk yolunda yürüyor. Halkın temsilcileri de, ara sıra tökezlemelerine rağmen, ne yaptıklarını biliyorlar.
Kemal Tahir, "Osmanlı bozgunu bitmedi, içimizde sürüyor" demişti...
Alafranga aydınlar her ne kadar "Ortadoğu'ya bulaşmaktan" Allah gibi korksalar da, Osmanlı bozgunu artık bitmiştir.
Kemal Tahir yaşasaydı bugün 103 yaşında olacaktı. (Vallahi ona bakarsanız Atatürk 132 yaşında olacaktı, Kanuni Süleyman 519 yaşında, Fatih Sultan Mehmet 581 yaşında.)
Kemal Tahir bugün yaşasaydı ne derdi acaba? Osmanlı bozgununun bittiğine sevinir, "halkın azla yetinme alışkanlığı" üzerine bir kalkınma modeli kurmaya kalkmakla hata ettiğini anlayıp üzülür müydü?
Ne yani, "Ahmet Kaya yaşasaydı" diye uçmayı biliyorsunuz, "Kemal Tahir yaşasaydı" demeye de bizim hakkımız yok mudur?